بررسی رابطه ی نوع اسیدهای چرب فسفولیپیدهای جدار لیپوپروتئین با چگالی بالا با شدت درگیری عروق کرونر پس از آنژیوگرافی

بر اساس مطالعات اخیر ترکیب و ساختمان ذرات لیپوپروتئین با چگالی بالا با برخی از اعمال بیولوژیک این ذرات ارتباط دارد که در نتیجه می تواند به عنوان یک شاخص خطر بیماری های قلبی محسوب شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط ترکیب اسیدهای چرب فسفولیپیدهای ذرات لیپوپروتئین با چگالی بالا با شدت گرفتگی عروقی در افراد مبتلا به بیماری گرفتگی عروق کرونر بوده است. جمعیت مورد مطالعه را 117 نفر که ابتلای آن ها به بیماری گرفتگی عروق کرونر با آنژیوگرافی کرونر مورد تایید قرار گرفته بود، تشکیل می داد. شدت گرفتگی عروق کرونر بر اساس تعداد رگ های (1، 2 یا 3 رگ) با گرفتگی بیش از 50 درصد مشخص شد. ترکیب اسیدهای چرب ذرات لیپوپروتئین با چگالی بالا به روش گاز کروماتوگرافی (GLC) تعیین شد. ارتباط مستقل اسیدهای چرب و بیماری گرفتگی عروق کرونر با آزمون آماری رگرسیون چندگانه بررسی گردید. به این ترتیب که تاثیر هر یک از متغیرهای مرتبط با شدت بیماری مورد بررسی قرار گرفت. اسیدهای چرب امگا-3 شامل EPA (23/0-=β، 01/0>P) و DHA (17/0-=β، 05/0>P) به صورت مستقل از سایر عوامل خطر با شدت بیماری گرفتگی عروق کرونر ارتباط منفی داشتند. بر اساس یافته های این مطالعه میزان اسیدهای چرب چند غیراشباع EPA و DHA در ذرات لیپوپروتئین با چگالی بالا با شدت بیماری گرفتگی عروق کرونر ارتباط عکس دارد.