ارزیابی اثر پارامترهای بوته کار مرتعی بر ویژگی های کاشت آتریپلکس

به موازات افزایش روزافزون بهره برداری از مراتع کشور‘ حفظ و احیای آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توجه به گستره وسیع مراتع‘ کاربرد ماشین برای این منظور اجتناب ناپذیر است و برای استفاده مناسب و حصول بهره وری بالا از ماشین در مراتع‘ شایسته است این کاربری براساس مطالعات و بررسی های لازم صورت پذیرد. علی رغم وجود میلیون ها هکتار مرتع در ایران و اهمیت اقتصادی و زیست محیطی آن‘ مطالعات انجام شده در زمینه کاربرد ماشین های مناسب در کشور بسیار اندک بوده و واقع کار علمی انجام نشده است. همانند عملیات ماشینی مختلف رایج در کشاورزی اعم از تهیه زمین‘کاشت‘ داشت و برداشت‘ در مراتع نیز عملیات کاشت برخی گیاهان بیشتر به صورت ماشینی صورت می گیرد. از این رو انجام بررسی های علمی در مورد ماشین های کاشت در مراتع‘ به ویژه بوته کارها دارای اهمیت ویژه است. در این تحقیق که در یک طرح بلوک های کامل تصادفی به عنوان قالبی در آزمایش های فاکتوریل با 3 فاکتور مستقل انجام شده است‘ 3 متغیر وابسته شامل عمق شیار ایجاد شده پس از عبور بوته کار‘ دقت در فاصله کاشت آتریپلکس و درصد استقرار بوته ها به عنوان شاخص هایی برای بررسی کیفیت عملیات کاشت مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است. فاکتورهای مستقل طرح عبارتند از: پیش بر بشقابی در دو سطح (وجود و عدم وجود پیش بر)‘ عمق کار در دو سطح (20 و 30 سانتی متر) و سرعت پیشروی در دو سطح (8/2 و 5 کیلومتر بر ساعت). تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که عمق شیار ایجاد شده پس از عبور بوته کار به طور معنی داری متاثر از پیش بر و عمق کار و دقت در فاصله کاشت متاثر از اثر متقابل عمق کار و سرعت پیشروی است‘ در حالی که تغییر معنی داری در میزان استقرار ایجاد نشد. عدم وجود پیش بر و عمق کار بیشتر‘ سبب ایجاد عمق شیار بیشتر به ترتیب برابر با 3/24 و 3/26 سانتی متر گردید‘ در حالیکه وجود پیش بر و عمق کار کمتر‘ شیارهایی به ترتیب به عمق 5/20 و 4/18 سانتی متر ایجاد کرد. در نهایت با توجه به فاکتورهای مورد مطالعه‘ عمق کار 20 سانتی متر با سرعت پیشروی 5 کیلومتر در ساعت مناسب تر تشخیص داده شده و توصیه می شود.