بررسی مقایسه تاثیر روش های کاهش گرایش سوء مصرف مواد در دانش آموزان

با شروع سوء مصرف مواد غیر قانونی نظیر حشیش، تریاک و غیره از دوران نوجوانی، شانس بالایی برای مرگ زودرس ایجاد می شود. روش های متعددی در خصوص کاهش گرایش دانش آموزان به مواد غیر قانونی به اجرا در آمده، اما اثر بخشی آن ها مورد تردید و سوال است. این تحقیق سعی در مطالعه و مقایسه روش های مختلف کاهش گرایش دانش آموزان به سوء مصرف مواد دارد.
مواد و روش پژوهش در طرح حاضر به صورت نیمه آزمایشی با انتخاب سه گروه آزمایش و یک گروه شاهد است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دوم راهنمایی سال تحصیلی 85-1384 در مدارس راهنمایی سراسر کشور بوده است. روش نمونه گیری به صورت لایه ای چند مرحله ای و با توزیع جغرافیایی کشور به 5 منطقه شمال، جنوب، مشرق، مغرب، مرکز و انتخاب استان ها به صورت تصادفی بود. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه خود گزارش دهی و محقق ساخته با محتوای اطلاعات جمعیت شناختی و بررسی نگرش و آگاهی از عوارض نسبت به مواد غیر قانونی بود.
نتایج نشان داد که از بین دانش آموزان گروه نمونه مورد بررسی (2911 نفر) با میانگین سنی 13 سال، در هر سه قسمت نگرش و آگاهی از مضرات مواد غیر قانونی و نیز کاهش مصرف مواد غیر قانونی، تفاوت میانگین تفاضل نمرات گروه شاهد با گروه های آزمایش معنادار بود. در بررسی انواع روش های کاهش گرایش، گروه آموزش مهارتهای اجتماعی نسبت به سایر گروه ها منفی ترین نگرش و بیشترین آگاهی از مضرات مواد غیر قانونی را داشتند.
به نظر می رسد استفاده از روش های سنتی قدیمی جهت افزایش سطح آگاهی و نشر اطلاعات نمی تواند در پیشگیری و یا کاهش گرایش موثر باشد. آموزش مهارتهای اجتماعی، اثر بخشی بیشتری نسبت به سایرین داشته است.