بررسی مقاومت استافیلوکوکوس طلایی بیمارستانی به روش E-Test

استافیلوکوک طلایی یکی از مهمترین عوامل میکروبی ایجاد کننده عفونت خطیر در انسان است. مصرف بی رویه وانکومایسین به عنوان خط اول درمان عفونتهای ناشی از این ارگانیسم سبب افزایش ایجاد استافیلوکوک و انتروکوکهای مقاوم به وانکومایسین به عنوان یک معضل مهم بهداشتی، شده است. توصیه های مجامع بین المللی جهت کنترل عفونت بیمارستانی در مورد سیاست گذاری مصرف وانکومایسین در مراکز بهداشتی درمانی به منظور جلوگیری از ایجاد و گسترش موارد استاف طلایی و انتروکوک مقاوم به وانکومایسین میباشد. هدف این مطالعه تعیین حساسیت استافیلوکوکهای طلایی جدا شده از نمونه های بالینی از بیماران بستری در بیمارستان با استفاده از روش E-Test در جهت تعیین روش درمانی مناسب اولیه می باشد.
در این مطالعه که به صورت توصیفی تحلیلی طراحی شده، تاثیر 14 آنتی بیوتیکی مختلف با روش E-Test بر روی استافیلوکوکهای به دست آمده از نمونه های بالینی بیمارستانی در بیمارستان الزهرای اصفهان، مورد بررسی قرار گرفت. کنترل کیفی با استفاده از استافیلوکوک ATCC29213 انجام شد. اطلاعات پس از ویرایش و ورود به رایانه توسط نرم افزار SPSS نسخه 13 و WHOnet 5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
این مطالعه بر روی 72 بیمار انجام گرفته که 25 نفر زن و بقیه مرد می باشند. بین جنس بیماران و محل جدا سازی ارگانیسمها رابطه معنی دار آماری وجود نداشت ولی در مورد بخش بستری و میزان مقاومت، بیشترین مقاومت در بخشهای ICU و جراحی (p<0.05) دیده شد. بیشترین حساسیت به وانکومایسین (%93.5) و پس از آن ریفامپین (%87) و آمیکاسین (%71.4) می باشند. بیشترین مقاومت به داکسی سیکلین و اگزاسیلین با %75 می باشد و سپس کوتریموکسازول وافلوکساسین با %69 مقاومت در رتبه بعدی قرار دارند.
به علت استفاده بی رویه از آنتی بیوتیکها، به خصوص در بیمارستانها و بخشهای جراحی و ICU، مقاومت باکتری خطرناک و بالقوه کشنده ای مانند استافیلوکوک طلایی بالا است و هم اکنون فقط دارو های معدودی مانند وانکومایسین وجود دارند که این باکتری را می توانند پوشش دهند.