شناسایی DNA مایکوپلاسماها در سرم بیماران آرتریت روماتویید به وسیله PCR

مایکوپلاسماها به عنوان عامل آرتریت روماتویید (RA) در تعدادی از حیوانات شناخته شده اند. بر عکس، نقش مایکوپلاسماها در آرتریت روماتویید انسانی هنوز در هاله ای از ابهام بوده و قابل بحث می باشد. از تلاش های انجام شده با استفاده از به کارگیری روش های روتین برای تشخیص مایکوپلاسماها در RA، جهت ارتباط دادن عوامل مذکور به این بیماری نتایج مناسبی حاصل نشده است. اما پیشرفت های اخیر در تکنیک های مولکولی، به ویژه کاربرد واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، افق های روشنی را جهت تشخیص اسیدنوکلئیک مایکوپلاسما در این بیماری پیچیده، به وجود آورده است. جهت تحقیق بر روی این موضوع که آیا مایکوپلاسماها در ارتباط با پاتوژنز RA انسانی هستند، از تکنیک PCR برای تشخیص حضور احتمالی آنها استفاده شد.
یک روش PCR خیلی حساس با طیف وسیع و با استفاده از پرایمرهای SHAH-GPO-3، MGSO و گونه های مایکوپلاسمای استاندارد و هدف ژنی S rRNA 16 طراحی گردید. این روش طراحی شده جهت شناسایی مایکوپلاسما در نمونه های Anti-CCP مثبت و منفی، کنترل های سالم و همین طور نمونه های RA تایید شده بالینی، مورد استفاده واقع شد.
سکانس های مشترک و ثابت جنس مایکوپلاسما، در 12 مورد از 100 نمونه Anti CCP مثبت (12%)، 4 مورد از 100 نمونهAnti CCP منفی (4%)، 10 مورد از 91 نمونه بالینی مثبت (حدود 11%) و یک مورد از 100 نمونه سرم کنترل سالم مورد آزمایش به وسیله PCR مخصوص جنس بهینه شده، از طریق تکثیر قطعه صحیح، تشخیص داده شد. با استفاده از پرایمرهای مخصوص جنس، ما قادریم عفونت ناشی از همه اعضای جنس مایکوپلاسما در بیماران RA را آشکار نماییم.
این نتایج موید ارتباط بین عفونت های مایکوپلاسمایی در حداقل تعدادی از بیماران آرتریت روماتویید می باشد. با این وجود، تحقیقات بیشتری جهت مشخص کردن نقش این ارگانیسم ها در پاتوژنز RA مورد نیاز است.