مساله ی هویت روانی در شبیه سازی انسان

امکان شبیه سازی انسانی پس از ساخت گوسفند مشهور جهانی، دالی، به علت مسائل اخلاقی آن دغدغه های فراوانی را در سرتاسر دنیا ایجاد نموده است. صدمات فیزیکی حاصل از دستکاری های تخمدان، هسته و رویان و هم چنین امکان آسیب های روحی - روانی، از جمله نگرانی های موجود در این رابطه است.
یکی از مهم ترین آسیب های روحی - روانی، که بسیار نیز مطرح می شود، امکان زوال مفهوم «فردیت» یا «یگانگی» است. گرچه بطلان فرضیه ی «جبرگرایی ژنتیک» ثابت شده است، لیکن در رابطه با شبیه سازی و مساله ی هویت ابهاماتی وجود دارد که در این نوشتار ضمن ارائه ی دلایلی امکان ورود آسیب های روحی - روانی در رابطه با هویت و فردیت به خصوص در مساله ی هویت روانی را وارد می دانیم.
با ورود این فناوری بایستی بار دیگر خودمان و هویت مان را تعریف نماییم؛ چرا که افراد شبیه سازی شده از نظر ژنتیکی دوقلوی همسان فرد دیگری هستند که قبلا زندگی نموده است و این مساله ممکن است انتظارات فرد شبیه از زندگی خود را تحت شعاع زندگی فرد اصلی (دوقلوی پیشین) قرار دهد. به علاوه این که بی نظیر بودن ساختار ژنتیکی افراد نه تنها برای خودشان بلکه برای والدین و دیگران نیز حائز اهمیت است با به کارگیری این فناوری رعایت نمی شود. در نتیجه، نبایستی فناوری شبیه سازی را برای ساخت آدمی به کار بندیم.