تحلیل استراتژی جستجوی نوآوری بنگاه های صنعتی ایران در تعامل با نهادهای علمی

در این مقاله فعالیتهای حل مسئله، که متضمن پالایش، ایجاد، به کارگیری مجدد ایده ها، اصلاح و حتی رد آگاهانه دانش فنی موجود و قبلی توسط بنگاه هاست، به عنوان «استراتژی جستجوی نوآوری» در نظر گرفته شده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی «میزان تمایل» بنگاه های صنعتی کشور به ایجاد ارتباط با نهادهای علمی به ویژه دانشگاه ها به عنوان منابع دانش جدید در فعالیتهای نوآوری است. شناسایی عوامل مؤثر بر تصمیم بنگاه های صنعتی به منظور تعامل با نهادهای مذکور از منظر استراتژی جستجوی نوآوری از دیگر اهداف این پژوهش است. اطلاعات و داده های حاصل از نتایج پژوهشهای میدانی برای تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیات پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی است که بیش از نیمی از بنگاه های صنعتی مورد مطالعه دارای ارتباط نسبتا ضعیف با نهادهای علمی اند و صرف داشتن واحد تحقیق و توسعه(R&D) و اختصاص درصدی از فروش برای فعالیتهای R&D در بنگاه های صنعتی به افزایش تمایل بنگاه های مذکور به برقراری ارتباط و همکاری با نهادهای علمی منجر نشده است، بلکه بنگاه هایی که پژوهشگران بیشتری در واحدهای R&D آنها شاغل بوده اند، ارتباط و تعامل نسبتا بهتری دارند. در مجموع، شدت ارتباط و تعامل با نهادهای علمی در آن دسته از بنگاه های صنعتی بالاست که از توانمندی بالایی در اجرای تحقیقات پایه برخوردار هستند.