بررسی ایجاد مقاومت علیه توکسوپلاسموزیس در مدل حیوانی با استفاده از آنتی ژنهای سطحی تاکی زوئیت توکسوپلاسماگوندیی

توکسوپلاسما گوندی یک انگل بیماریزای منتقله از راه غذا است که از طریق مصرف گوشت و عمدتا«گوشت گوسفند و خوک آلوده- بوسیله اوسیست های دفع شده در مدفوع گربه، انسان را آلوده می سازد. آلودگی در انسان می تواند باعث ناهنجاری های جنینی شدید،گرفتاری های چشم ویا آنسفالیت گردد. ابتلا به توکسوپلاسموزیس در دوران حاملگی خصوصا در دام اغلب منجر به سقط و لطمات اقتصادی قابل ملاحظه ای خواهد شد.هدف از این مطالعه بررسی این نکته است که آیا ایمونیزاسیون بوسیله آنتی ژنهای سطحی توکسوپلاسما گوندی می تواند باعث محافظت موش در برابر عفونت با این انگل شود؟. جهت انجام برنامه ایمن سازی از سویه بسیار بیماریزای RHدر مطالعه استفاده شد. آنتی ژنهای سطحی تاکی زوئیت ها که در محیط کشت تکثیر یافته بودند با استفاده از MEGA-10- یک دترجنت غیر یونیک - جدا شدند.گروه های 17تایی موشهای نر به دو صورت داخل صفاقی و زیر جلدی به فواصل ده روز،دو بار این آنتی ژن را دریافت کردند. 21 روز پس از دریافت آخرین دوز، نمونه خون نیمی از موشها جهت انجام آزمایش IFAT گرفته شد و باقیمانده موشها تعداد 2000 تاکی زوئیت زنده و فعال سوش کشنده RH را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند.. نتایج حاکی از افزایش تیتر آنتی بادی بعد از برنامه ایمونیزاسیون بود(05/0> p). نتایج بقای موشها پس از انجام آزمایشات (challenge) نیز نشان دهنده اختلاف معنی دار بین گروه های آزمایش (ID،IP) با گروه شاهد بود (05/0>p).. ادجوانت ها نقش مهمی را در برنامه های ایمن سازی ایفا می کنند.در هر صورت استفاده از ادجوانت های مناسب از قبیلISCOM مجموعه های محرک سیستم ایمنی(Immune Stimulating Complexes) و پروتئین های سطحی تاکی زوئیت توکسوپلاسما گوندی از قبیل P30 برای تحریک بهتر پاسخهای ایمنی سلولار و طبیعی پیشنهاد می گردد.