سن پرتوسنجی بخش های مافیک و دگرگونی های میزبان مجموعه اولترامافیک مافیک سیخوران، جنوب خاوری ایران

مجموعه اولترامافیک مافیک سیخوران در جنوب خاوری ایران با مرز نفوذی در دگرگونی های پالئوزوییک و با مرز گسلی در زیر آمیزه های رنگین مزوزوییک قرار دارد. پیش از این، این مجموعه به همراه دیگر مجموعه های مشابه در ناحیه اسفندقه، صرفا بر ا ساس روابط چینه شناختی به پالئوزوییک نسبت داده شده بود. مطالعات دقیق صحرایی، آزمایشگاهی و به ویژه زمین شیمی ایزوتوپی، نه تنها سن دقیق بخشهای مختلف این مجموعه، بلکه مسئله مهم‍تر یعنی طبیعت چندزادی آن را آشکار ساخت. اندازه‍گیری سن مطلق به روش K-Ar بر روی کانی ها و کل سنگ در بخشهای مختلف این مجموعه نشان می‍دهد که سن بیوتیتهای موجود در گنیسهای دگرگونی های پالئوزوییک میزبان، 7 ± 305 میلیون سال(کربنیفر پسین)، سن مسکوویتهای موجود در گرانیت‍های آناتکتیک درون آنها، 8 ± 330 میلیون سال(کربنیفر پسین)، سن آمفیبولهای میان لایه های آمفیبولیتی همراه گنیسها17 ± 325 میلیون سال(کربنیفر پسین)، سن آمفیبولهای دایکهای گابرو پگماتوییدی که توالی کومولاهای اولترامافیک مافیک لایه ای را قطع می‍‍کنند، از280 تا250 میلیون سال(پرمین)، سن آمفیبولها و پلاژیوکلازهای برخی دایکهای گابروپگماتوییدی و میگماتیتهای بازی حاصل از ذوب آمفیبولیتها در حاشیه گابروی ایزوتروپ و سن آمفیبولهای آمفیبولیتهای میزبان، 184 تا220 میلیون سال(تریاس میانی پسین، سن تزریق توده گابروی ایزوتروپ)، سن نمونه های کل سنگ دایکهای دیابازی که مجموعه اولترامافیک مافیک، دگرگونی های پالئوزوییک و گابروهای ایزوتروپ را قطع می‍کند، به ‍طور عمده در محدودهء160 تا134میلیون سال(ژوراسیک میانی پسین) و یک نمونه حدود81 میلیون سال(کرتاسه پسین) و بالاخره، سن مسکوویتهای فنژیتی گارنت میکاشیستهای آمیزه های رنگین کوه آشین، حدود80 میلیون سال(کرتاسه پسین) است.