اثر میزان انرژی و زمان تعویض جیره های پیش دان به پس دان بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی با وزن کمتر از دو کیلوگرم

در یک طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل 3×3 و با 5 تکرار 10 قطعه ای، 450 جوجه خروس یک روزه آرین با سه میزان انرژی جیره (2800، 3000 و 3200 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در کیلوگرم جیره) تغذیه شدند. دوره پرورش جوجه ها به دو مرحله آغازین و پایانی تقسیم و به جوجه ها دو جیره پیش دان و پس دان داده شد. جیره های آغازین و پایانی در سه سن 16، 21 و 26 روزگی تعویض گردید. پس از این تعویض، جیره پایانی تا سن 42 روزگی به طور آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. افزایش میزان انرژی و زمان استفاده از جیره متراکم تر پیش دان باعث بیشتر شدن افزایش وزن جوجه ها و بهبود ضریب تبدیل خوراک، در سن 26 روزگی شد (01/0>P). ضریب تبدیل انرژی در سن 26 روزگی با کاهش انرژی جیره و افزایش زمان تعویض جیره پیش دان و پس دان، کاهش معنی دار یافت (01/0>P). در سن 42 روزگی، زمان تعویض جیره پیش دان و پس دان اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک و ضریب تبدیل انرژی نداشت، ولی با افزایش زمان استفاده از جیره پیش دان، جوجه ها افزایش وزن بیشتری پیدا کردند (P<0.05). اثر تداخل انرژی و زمان تعویض جیره پیش دان و پس دان بر ضریب تبدیل خوراک و ضریب تبدیل انرژی در فاصله سنی 1-42 روزگی معنی دار شد (P<0.05). نتایج این آزمایش نشان داد که برای تولید جوجه های گوشتی با وزن تقریبی کمتر از دو کیلوگرم، افزایش میزان انرژی و زمان استفاده از جیره پیش دان، عملکرد عمومی را بهبود خواهد بخشید.