بررسی تغییرات اپیدمیولوژیک بیماری تب مالت در استان کردستان، سال 1385

یکی از مهمترین بیماری های مشترک بین انسان و دام تب مالت می باشد که در اغلب نقاط دنیا بخصوص در کشورهای در حال توسعه از لحاظ بهداشت عمومی و تاثیر آن در وضعیت اقتصادی اجتماعی جامعه دارای اهمیت زیادی می باشد. این مطالعه به بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک تب مالت در استان کردستان در سال 1385 می پردازد.

این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شد که طی آن 1059 مورد بیمار مبتلا به تب مالت در سال 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. معیار ورود به مطالعه داشتن تیتر رایت بالای 80/1 بود که این داده از آزمایشگاه های استان جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSSwin13 و تستهای آماری X2 و t تست تحلیل شد. در این مطالعه 1059 بیمار مبتلا به تب مالت بررسی شد. از این تعداد 538 نفر(8/50%) مرد و 521 نفر(2/49%) زن، 106 نفر (10%) شهری و 953 نفر(90%) روستایی بودند. میزان بروز در استان برابر 5/73 در یکصد هزار نفر و کمترین میزان بروز در شهرستان بانه با میزان 28 در یکصد هزار نفر بود. از نظر شغلی بالاترین فراوانی مربوط به زنان خانه دار با 2/44% درصد ابتلا بود. بین محل سکونت و جنس از نظر ابتلا به تب مالت رابطه معنی داری وجود نداشت. از نظر میانگین سنی بین شهری و روستایی و همچنین مرد و زن تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتایج این تحقیق تفاوتهای واضحی را بین وضعیت اپیدمیولوژیک تب مالت در استان کردستان در سال 85 نسبت به 82 و 83 نشان میدهد و میزان بروز در شهر و روستا در حال کاهش است. بنظر میرسد اقدامات سازمان دامپزشکی مخصوصا" در جهت واکسیناسیون دامها و آموزش توسط دانشگاه علوم پزشکی توانسته است تاثیر مثبتی را روی کاهش موارد تب مالت داشته باشد.