فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید و خون و بررسی تاثیر آنها بر شاخص های تجزیه پذیری در شکمبه دام

این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید و خون در شاخص های تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام(CP) و ماده آلی (OM)در شکمبه دام صورت گرفته است. بر روی نمونه های کنجاله سویا به میزان 100 gr CP / 0/8 gr فرم آلدئید و به میزانهای 5/0، 75/، 5/1 و2 لیتر بر کیلوگرم DM خون معمولی افزوده شده است. در این تحقیق از سه راس قوچ نژاد مرینوس بالغ فیستول گذاری شده استفاده گردید. مدت زمانهای رشد (Incubation) نمونه های تهیه شده در شکمبه 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت بود. بدین ترتیب شاخص تجزیه پذیری و ارزیابی ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM) و پروتئین خام (CP) نمونه های کنجاله سویا مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیقات مشخص شده است که حداکثر پتانسیل تجزیه پذیری پروتئین در شکمبه در فرآوری آن با فرم آلدئید دچار تغییری نشده است، اما با فر آوری آن توسط خون، این تجزیه پذیری بین 18/2 - 31/10% افزایش یافته است. در نمونه های فرآوری شده توسط فرم آلدئید 100 grCP / 0/8 gr و همچنین 5/0، 5/1 و2 لیتر بر کیلوگرم DM، خون معمولی، نسبت تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP) و ماده آلی (OM) در شکمبه دچار افزایش شده است. در حالیکه ارزش موثر تجزیه پذیری پروتئین خام کنجاله سویا در k = 0.05/h، 5/50% می باشد، این نسبت در فرآوری آن با فرم آلدئید، تا حدود 9/32% دچار کاهش شده است. این نسبت در فرآوری کنجاله سویا با خون معمولی، حدود 7/54 – 9/57% دچار افزایش شده است. در نتیجه می توان گفت که فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید برای نشخوار کنندگان می تواند مفید باشد، اما فرآوری آن با خون معمولی نمی تواند محافظ پروتئین خام آن در مقابل عمل تخمیر شکمبه ای باشد.