اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هورمورال

تعداد 280 قطعه مرغ مادر گوشتی سو یه تجاری آرین بصورت تصادفی به هفت گروه آزمایشی تقسیم شدند. تیمارها شامل شش گروه آزمایشی بودند که جیره های حاوی سطوح20، 40، 60، 80، 100 و 120 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم را در سنین 26 تا 35 هفتگی دریافت کردند. گروهی هم به عنوان گروه شاهد جیره بدون ویتامین E مکمل را دریافت کرد. تولید و وزن تخم مرغ،باروری،ماندگاری و جوجه درآوری (30 و35 هفتگی) تحت تاثیر سطح ویتامین E در جیره مرغ های مادر قرار نگرفت. ولی پرندگانی که40 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم جیره را دریافت کردند در 35 هفتگی جوجه درآوری (بر اساس تخم مرغ بارور)بیشتری در مقایسه با مرغ های مادری داشتند که سطوح 0 و 20 واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند (به ترتیب 79/90% در مقابل 09/85% و 60/86%). سطوح ویتامین E تاثیری بر تیتر آنتی بادی (IgG) بر علیه ویروس بیماری نیوکاسل در مرغ های مادر در سن 35 هفتگی نداشت. تیتر آنتی بادی جوجه های یکروزه ی حاصل از مرغ های مادری که 60 واحد بین المللی ویتامین Eدر کیلوگرم جیره را دریافت کردندبیشتر (05/0> p) از جوجه هایی بود که مادرانشان 0 و 20 واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که نیاز ویتامین Eدر مرغ های مادر گوشتی آرین جهت تداوم جوجه درآوری مطلوب 40 واحد بین المللی در کیلوگرم جیره و برای به حداکثر رساندن انتقال آنتی بادی از مرغ مادر به نتاج احتمالا بیشتر است.