اثر کود بیولوژیکی مایع (ورمی واش) بصورت اسپری برگی بر تغذیه و شاخص های رشد دیفن باخیا و آگلونما
کشاورزی در جهان آینده برای تامین سلامتی جامعه بشری بر مبنای کشاورزی آلی خواهد بود، بنابراین کود های آلی در رسیدن به این هدف جایگاه خاصی داشته و نیاز به تحقیق در این بخش احساس می شود. طی آزمایشی در سال 1379، پس از تولید کود بیولوژیک مایع (ورمی واش) در بشکه های پلاستیکی 60 لیتری که از پایین به بالا با لایه هایی از سنگریزه، شن درشت، خاک لوم شنی، کود دامی و کاه پرشده و تعداد 50 عدد کرم خاکی سطحی زی (فعال در توده های کود دامی) و50 عدد کرم خاکی عمقی زی (خارج شده از عمق خاک زراعی) به آن اضافه شده بود استخراج شده و این کود با استفاده از طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 6 سطح (0،20، 40، 60،80 و100 میلی لیتر) و سه تکرار در سال اول بر گیاه برگ زینتی دیفن باخیا Dieffenbachia amoena و در سال دوم بر آگلونما Aglaonema commutatum به صورت دو بار در هفته محلول پاشی شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که محلول پاشی اثر معنی داری (سطح احتمال 1%) بر شاخص های رشد چون ارتفاع، قطر، وزن تر، وزن خشک و نیتروژن در دیفن باخیا و ارتفاع، تعداد برگ، وزن تر، وزن خشک، نیتروژن و فسفر در آگلونما داشته است. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها نشان داد که در بیشتر شاخص ها افزایش سطوح محلول پاشی موجب بهبود و افزایش شاخص های رشد شده و به طور متوسط محلول پاشی با 100 میلی لیتر از این محلول می تواند اثر مطلوبی بر بیشتر شاخص ها داشته باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.