حجامت در گذر زمان

حجامت به معنای بیرون کشیدن خون از بدن می باشد که با توجه به جایگاه اسرار آمیز، حیات بخش و گاها معجزه آمیز مایع خون در طول تاریخ تکاملی بشر، تمدن و علم، از این مایع سرخ رنگ نشانگر زندگی و مرگ، به عنوان مشاهدات تشخیصی بالینی بیماری های خاص و درمان قطعی یا التیامی بیماران استفاده می شد. بر اساس مستندات موجود، حجامت یا بیرون کشیدن خون از بدن در اعتقادات و رسوم فرهنگی و مذهبی بعضی از اقوام حتی در رهانیدن بشر از دست اهریمن و یا نیروهای اهریمنی جایگاه ویژه ای داشته است. بر اساس اسناد قدیمی موجود، گرفتن خون به عنوان عنصری حیات بخش و روشی درمانی در مصر و یونان باستان و روم به اشکال مختلف از جمله حجامت گسترش داشته است. از طرفی با توجه به پیشرفت علوم پزشکی به ویژه دانش طب و علوم انتقال خون، نقش درمانی و پیشگیرانه حجامت و یا سایر روش ها مانند آرتریوتومی و زالو درمانی کم رنگ تر گردید، هر چند با توجه به پشتوانه سنتی، حجامت در بعضی از جوامع شرقی به ویژه کشورهای اسلامی هنوز به عنوان ابزاری در جهت حفظ سنت ها برای پیرایش روح، روان و درمان التیام بیماری ها به کار می رود. در مقابل با توجه به استانداردهای موجود در کشور ایران مبنی بر معافیت یک ساله کسانی که حجامت را انجام داده اند که منجر به معافیت موقت تعدادی از اهداکنندگان داوطلب اهدای خون در ایران گردیده است، نیاز است تا ضمن آشنایی بیشتر با شکل گیری و تاریخچه حجامت و آگاهی دادن به دست اندرکاران و متولیان طب و علم انتقال خون، بیش از پیش با یکی از روش های سنتی و تاریخی درمانی چالش انگیز آشنا شد.