تراکم ساختمانی و توسعهی درون زا

امروزه دستیابی به توسعه پایدار و درونزا و بهرهمندی عادلانه از مسکن، غذا، آموزش، بهداشت، امید و امنیت در شهرهای ایران از ضروریات اساسی به شمار می رود. عدم توجه به کیفی بودن مفهوم توسعه توسط مدیران و رونمودن به راه حله ای کمی که مفهوم رشد را بجای توسعه در بر می گیرد، شهرهایی مانند اصفهان را با مشکلات جدی روبرو نموده است. تراکمهای ساختمانی نابجا و غیرفنی باعث عدم تعادل شده و زندگی مردم را به مخاطره انداخته است. در این نوشتار وضعیت موجود شهر اصفهان با مدل توسعه درون زا، با استفاده از روش تحلیلی مورد بررسی قرارمی گیرد. محور بررسی، تراکم ساختمانی بوده و مشکلات شهری از این منظر به آزمون گذاشته می شود. نتیجه ی بدست آمده حاکی از عدم همسویی روند رشد شهری اصفهان با مفهوم توسعهی درونزا و پایدار است. در انتها راه حلی بنام مدل ام تیازی جهت بهبود مشکل تراکم ساختمانی با رویکرد توسعه درونزا پیشنهاد میگردد.