بررسی ارتباط ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید مشترک و ریسک فاکتورهای خطر قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی مزمن

بیماران دیالیزی در مقایسه با افراد سالم در شرایط یکسان، در معرض خطر بالاتر بیماری های عروق کرونری قرار دارند که به علت آترواسکلروز عروق بوجود م یآیند. این مطالعه با هدف تعیین رابطه عوامل خطر قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی مزمن با ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، تمامی 51 نفر بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان شهیدمحمدی بندرعباس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اخذ مشخصات و تاریخچه درباره عوامل خطر و معاینه فیزیکی کامل، با استفاده از سونوگرافی حداکثر ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید مشترک هر طرف 0 میلیمتر مبنای طبیعی بودن ضخامت این لایه قرار گرفت. داده ها با استفاده از / اندازه گیری شد و ضخامت کمتر از 8 و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. t و آزمونهای Minitab نرم افزار 0≤ میلیمتر بودند، بطور از 51 بیمار مورد بررسی، میانگین سنی گروهی که دارای ضخامت لایه آنتیما 8 60 میلیمتر /7±8/ 0> میلیمتر بودند، بود (4 / معنی داری بیشتر از میانگین سنی گروهی که دارای ضخامت لایه آنتیما 8 اگر چه میانگین مدت دیالیز، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و نیز میانگین. (P<0/ 41 و 5 /3±18/ در مقابل 7 خون و درصد شیوع سابقه فشار خون بالا، سابقه دیابت و سابقه مصرف LDL میزان کلسترول، تری گلیسیرید و 0/ 0 میلیمتر بیشتر از بیماران با ضخامت لایه انتیما کمتر از 8 / سیگار در بیماران دارای ضخامت لایه انتیما بیشتر از 8 میلیمتر بود ولی این تفاوتها معنی دار نبودند.
با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد که آترواسکلروز در درصد بالایی از بیماران همودیالیزی وجود دارد به ویژه در بیماران با سن بالاتر. لذا بهتر است روند مراقبتهای قلبی عروقی برای همه بیماران همودیالیزی بدون توجه به حضور یا عدم حضور عوامل خطر در نظر گرفته شود تا از عوارض جدی بعدی جلوگیری گردد.