آموزش توسعه ای و توسعه پایدار

آموزش، اثربخش ترین ساز و کار جامعه برای مقابله با بزرگترین چالش این قرن؛ یعنی توسعه پایدار است. توسعه پایدار به انسان های کل نگر، دارای تفکر سیستمی، دارای بینش میان و فرارشته ای، آگاه، خلاق و مشارکت جو نیاز دارد. تولید منابع انسانی واجد شرایط فوق، نیازمند گسترش آموزش توسعه ای در راستای توسعه پایدار بوده که این امر خود از بزرگترین چالش های توسعه پایدار می باشد که برای تداوم حیات خود نیازمند آن است. در این مقاله ویژگی های آموزش توسعه ای و ارتباط آن با توسعه پایدار بررسی شده است. بر این اساس آموزش حرفه ها و مهارت ها، آموزش نهادینه شدن تغییر و نوآوری، آموزش تقویت مهارت ادراکی، آموزش مهارت تصمیم گیری، آموزش روحیه پژوهشی و آموزش خودنظارتی از مؤلفه های آموزش توسعه ای محسوب می شود. از این رو سرمایه گذاری در آموزش توسعه ای و تولید انسان هایی با شاخصه های علمی گرا، مهارت گرا، تغییرپذیر، سیستمی، پژوهشگر و... قادر خواهد بود فرایند توسعه را در تمامی ابعاد جامعه گسترش داده و افراد جامعه را به عنوان اصلی ترین عوامل توسعه به بهترین شکل توسعه ای؛ آموزش داده و به ارتقای کمی و کیفی جامعه کمک کنند.