شکل گرایی و بی شکلی در دین ورزی با مطالعه ای در دراویش قادری استان کرمانشاه
نویسنده:
چکیده:
تعابیر مختلف دین ورزی در جوامع متفاوت تنوع گسترده ای دارند. با وضع یک تقابل دو گانه ساختی به صورت «شکل گرایی بی شکلی»، و تعریف شاخص های اتنوگرافیک آنها می توان این تنوع گسترده را به نظم و نسق کشید و هر تعبیر خاص دین ورزی را در روی طیف شکل گرایی بی شکلی بازشناسی کرد. از طرفی هرگونه از دین ورزی شکل گرا یا بی شکل همبسته های اجتماعی ویژه ای دارند و یا به عبارتی هر گونه از دین ورزی دلالت های اجتماعی خاصی دارد که این همبسته ها یا دلالت ها در قالب یک چارچوب نظری مطرح شده اند.
بخش دوم نوشتار، پژوهشی میدانی در دراویش قادری استان کرمانشاه است که با روش و فنون متداول انسان شناسی یعنی مصاحبه، مشاهده و مشاهده مشارکتی و از منظر شکل گرایی و بی شکلی و با توجه به چارچوب نظری اتخاذ شده، صورت گرفته است. در این بخش کل دین ورزی دراویش قادری، دین ورزی افراد مختلف با موقعیت های متفاوت، و نیز تغییرات پدید آمده در دین ورزی دراویش قادری در سال های اخیر به ویژه بعد از انقلاب اسلامی ایران بررسی شده اند.
بخش دوم نوشتار، پژوهشی میدانی در دراویش قادری استان کرمانشاه است که با روش و فنون متداول انسان شناسی یعنی مصاحبه، مشاهده و مشاهده مشارکتی و از منظر شکل گرایی و بی شکلی و با توجه به چارچوب نظری اتخاذ شده، صورت گرفته است. در این بخش کل دین ورزی دراویش قادری، دین ورزی افراد مختلف با موقعیت های متفاوت، و نیز تغییرات پدید آمده در دین ورزی دراویش قادری در سال های اخیر به ویژه بعد از انقلاب اسلامی ایران بررسی شده اند.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
در صفحه:
93
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p659890