بررسی مقایسه ای اثر درمانی داکسی سایکلین و آزیترومایسین در سرویسیت کلامیدیایی

این پژوهش با توجه به شیوع بالای سرویسیت کلامیدیایی در ایران و عوارض نامطلوب آن بر سلامتی زنان و خانواده آن ها و همچنین افزایش عوارض، بخصوص عوارض گوارشی، و مقرون به صرفه نبودن روش درمانی متداول (داکسی سایکلین به میزان 100 میلی گرم دو بار در روز به مدت 7 روز) شکل گرفت.
از این مطالعه، بررسی مقایسه ای اثر درمانی داکسی سایکلین و آزیترومایسین در سرویسیت کلامیدیایی در شهرستان نیشابور است.
این پژوهش یک مطالعه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی یک سو کور تصادفی است. کلیه زنان بین 18 تا 35 ساله مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان حکیم نیشابور که علائم بالینی سرویسیت کلامیدیایی داشتند و در معاینه تشخیص داده و با کیت آزمایشگاهی تایید می شدند به طور تصادفی به دو گروه 116 نفره تحت مطالعه تقسیم شدند: گروه اول تحت درمان با داکسی سایکلین خوراکی (100میلی گرم دو بار در روز به مدت 7 روز) و گروه دوم تحت درمان با آزیترومایسین خوراکی (یک گرم تک دوز) قرار گرفتند. در ضمن، هر دو گروه در طول درمان بایست از نزدیکی جلوگیری به عمل آورده و یا از روش سد کننده کاندوم استفاده می کردند و بیماران در فواصل زمانی 7، 14، 21 روز پس از شروع درمان مورد پیگیری قرار می گرفتند.
میزان بهبودی در موارد درمان با تک دوز آزیترومایسین در مقایسه با درمان 7 روزه داکسی سایکلین یکسان است. عوارض گوارشی در دو گروه درمانی متفاوت است، به طوری که در گروه آزیترومایسین هیچ گونه مورد شدیدی از عوارض گوارشی دیده نشد؛ در صورتی که در گروه داکسی سایکلین 7/1 درصد دارای عارضه گوارشی شدید بودند. پذیرش بیمار در موارد درمان آزیترومایسین به دلیل سهولت مصرف و هزینه - اثر بخشی بالاتر، بیش تر از داکسی سایکلین است. در گروه داکسی سایکلین علاوه بر این که علائم طی هفته های متوالی ادامه پیدا کرد، درصدی از بیماران نیز به بهبودی صددرصد نرسیدند.
میزان بهبودی در موارد درمان با تک دوز آزیترومایسین در مقایسه با درمان 7 روز داکسی سایکلین یکسان است؛ اما عوارض گوارشی آزیترومایسین کم تر، و پذیرش بیماران بیش تر است و علائم بیماری در همان هفته اول پیگیری بهبود یافته است. بنابراین، مصرف آزیترومایسین در درمان سرویسیت کلامیدیایی ارجحیت دارد.