بررسی میزان رضایت جنسی در زنان یائسه

یکی از ابعاد رضایت زناشویی، حیطه جنسی است. رضایت از رابطه جنسی در سلامت روحی افراد نقش بسزایی دارد. با توجه به اینکه میانگین سنی و امید به زندگی زنان کشور ایران رو به افزایش است، اطلاع از ابعاد جنسی زنان یائسه می تواند راهگشای ارتقاء سلامت و کیفیت زندگی زنان یائسه کشور ایران شود. این مطالعه، با هدف تعیین میزان رضایت ازحیطه های جنسی در زنان یائسه مراجعه کننده به درمانگاه های علوم پزشکی شهر تهران، 1386 انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که نمونه گیری آن بصورت نمونه گیری در دسترس انجام شده است. تعداد نمونه270 نفر بود. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بوده که به طریقه مصاحبه تکمیل شده است. پرسشنامه از دو بخش مشخصات دموگرافیک و رضایت جنسی تشکیل شده است. از آمار توصیفی و آزمونهای اسپیرمن و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شده است. تمام اطلاعات توسط نرم افزار، اس پی اس اس نسخه 16 آنالیز شد.
میانگین سنی زنان یائسه 93/4±49/52 سال بود. و میزان رضایت جنسی نیز مطلوب (9/58 درصد) بود. حیطه میل جنسی (3/66 درصد) نامطلوب بود. تمامی حیطه های جنسی با میزان رضایت زن یائسه از فعالیتهای جنسی اش ارتباط داشت (001/0P<). حیطه تحریک با سطح تحصیلات همسر (01/0P<) و حیطه های ارگاسم و فرونشینی با سن یائسگی، تعداد فرزندان غیرطبیعی (05/0P<) و درمان با هورمون و داشتن بیماری خاص (01/0P<) ارتباط داشت.
گرچه دوران یائسگی با کاهش هورمونهای جنسی و میل جنسی همراه است اما ایجاد ارتباط صمیمی با همسر و افزایش میزان تحصیلات که منجر به افزایش میزان آگاهی شده، تطبیق با شرایط دوران یائسگی، استفاده از هورمون درمانی و کاهش تنشهای محیطی و عوارض بیماری های مزمن می تواند بر میزان رضایت جنسی بیفزاید.