ارزیابی خواص مکانیکی پوشش های پاشش پلاسمایی هیدروکسی آپاتیت توسط روش فرورفتگی

در این تحقیق، خواص مکانیکی پوشش های پاشش پلاسمایی شده هیدروکسی آپاتیت (PHA) توسط روش فرورفتگی در سطح مقطع پوشش و همچنین در فصل مشترک زیرلایه - پوشش مورد ارزیابی قرار گرفت. انواع پوشش های PHA با تغییر دو پارامتر توان پلاسما و فاصله پاشش بر روی زیرلایه آلیاژ تیتانیوم نشانده شد. بررسی فازی پوشش ها توسط پراش پرتو ایکس نشان داد که میزان فاز آمورف در سطح و همچنین در فصل مشترک با افزایش توان پلاسما و/یا فاصله پاشش افزایش می یابد. همچنین در مورد هر یک از پوشش ها، میزان فاز آمورف (ACP) از سطح پوشش به سمت فصل مشترک با افزایش روبرو می شود. نتایج اندازه گیری سختی، پاسخ الاستیک و ضریب کشسانی پوشش ها نشان داد که مقادیر این خصوصیات توسط توازن میان مقادیر فاز آمورف و تخلخل پوشش کنترل می گردند. اندازه گیری چقرمگی شکست پوشش (KC) به کمک روش فرورفتگی ویکرز نشان داد که با افزایش میزان فازهای «هیدروکسی آپاتیت تبلور مجدد یافته» (RHA) و ACP و کاهش تخلخل پوشش، KC با افزایش روبرو می گردد. با تغییر پارامترهای اسپری، روند تغییرات چقرمگی شکست فصل مشترک، KCa، (که از طریق تعیین مقدار بار بحرانی و طول ترک بحرانی به دست آمد) رفتار کاملا پیچیده ای از خود نشان داد. نتایج بررسی حاکی از آن بود که برای دستیابی به بالاترین مقادیر KCa، باید فصل مشترک از مقادیر بهینه ای از فاز آمورف و هیدروکسی آپاتیت برخوردار باشد.