بررسی رادیوگرافیک اثر بارگذاری تدریجی بر روی تغییرات استخوان کرستال و تراکم استخوان اطراف ایمپلنت های تک واحدی خلف ماگزیلا

هدف از این مطالعه کلینیکی، بررسی تاثیر بارگذاری تدریجی بر ارتفاع استخوان کرستال و تراکم استخوان اطراف ایمپلنت های ماگزیلا، توسط تکنیک رادیوگرافی می باشد.
11 ایمپلنت Micro Thread – Osseo Speed در 11 بیمارقرار داده شد و بعد از دوره ترمیم شش هفته ای، مرحله دوم جراحی، انجام شد. بعد از هشت هفته ایمپلنت ها تحت پروتکل بارگذاری تدریجی قرار گرفتند. بارگذاری تدریجی با افزایش ارتفاع سطح اکلوزال توسط کراون های اکریلی اعمال شد. در 2 ماه اول، اولین کراون اکریلی با 2 میلی متر کوتاه تر از اکلوژن، دومین کراون اکریلی در 2 ماه دوم با تماس اکلوزالی پخش و سومین کراون اکریلی در 2 ماه سوم با تماس اکلوزالی کامل قرار گرفت. در 2 ماه چهارم، کراون متال سرامیک جایگزین سومین کراون اکریلی با همان تماس اکلوزالی گردید. رادیوگرافی های دیجیتالی در زمان های تعویض کراون و 12 ماه بعد از جراحی گرفته شد. آنالیزهای تصاویر دیجیتالی به منظور ارزیابی ارتفاع تحلیل استخوان کرستال و تراکم استخوان اطراف ایمپلنت ها انجام گرفت.
میانگین میزان تحلیل استخوان کرستال بعد از 12 ماه بارگذاری تدریجی، 19/0±11/0 میلی متر بود. هنگامی که از آزمون Friedman در زمان های مختلف استفاده گردید، این میزان اختلاف از نظر آماری معنی دار)791/0(p= نبود. میانگین میزان تراکم استخوان کرستال، میانی و اپیکال در زمان های مختلف هنگامیکه از آزمون Repeated measure ANOVA استفاده گردید، اختلاف آماری معنی داری نشان داد به گونه ای که این افزایش میانگین تراکم استخوان کرستال، میانی و اپیکال در ماه های چهارم، ششم، هشتم و دوازدهم در مقایسه با ماه دوم از نظر آماری معنی دار (05/0p<) بود.
بارگذاری تدریجی سبب تحلیل استخوان کرستال در اطراف ایمپلنت های تک واحدی خلف ماگزیلا در زمان های پس از بارگذاری نشد. اندازه گیری تراکم استخوان در اطراف این ایمپلنت ها نیز یک افزایش مداوم تراکم در نواحی کرستال، میانی و اپیکال اطراف ایمپلنت ها را در فواصل زمانی ارزیابی شده بدنبال داشت.