اندازه گیری اثر مهاری عصاره آبی هفت گیاه دارویی بر فعالیت آنزیم گزانتین اکسیداز به روش برون تنی

تولید بیش از اندازه اسید اوریک بوسیله آنزیم گزانتین اکسیداز باعث بروز بیماری نقرس می شود. مهارکننده های این آنزیم ازجمله داروی آلوپورینول از مهمترین داروهای ضد نقرس موجود می باشند. گیاهان دارویی ازجمله منابع طبیعی در دسترس هستند که ممکن است در درمان نقرس موثر و مفید باشند. در این مطالعه اثر مهاری عصاره آبی گیاهان کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.)، بادیان رومی (Trachyspermum copticum (L.) Link)، بابونه (Matricaria chamomilla L.)، عشقه (Hedera helix L.)، ذرت (Zea mays L.)، زبان گنجشک (Fraxinus excelsior L.) و هوفاریقون (Hypericum perforatum L.) بر آنزیم گزانتین اکسیداز ارزیابی شد. آزمایش بدین شرح است که تحت شرایط کنترل شده، گزانتین در مجاورت آنزیم گزانتین اکسیداز به اسیداوریک تبدیل می شود. میزان جذب اسید اوریک در طول موج 295 به وسیله اسپکتروفتومتر UV قابل اندازه گیری می باشد. افزودن عصاره های گیاهی یا آلوپورینول (به عنوان گروه کنترل) به محلول حاوی آنزیم، با مهار آن می تواند باعث کاهش تولید اسید اوریک شود. ابتدا اثر مهاری آلوپورینول بر آنزیم و تکرارپذیری روش طی سه سری آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت و EC50 معادل g/mlμ43/0 بدست آمد. بعد از تثبیت روش، اثر عصاره های گیاهی در غلظتهای mg/ml 1/0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 3 بر آنزیم مورد بررسی قرار گرفت. بابونه با 68% مهار آنزیم (001/0P<) در غلظت mg/ml3 دارای اثر بارز مهاری و هوفاریقون و کنگرفرنگی به ترتیب با 36% (001/0P<) و 21% (001/0P<) مهار آنزیم، اثر متوسط و بقیه گیاهان فاقد اثر مهاری بر آنزیم بودند. نتایج ما نشان داد که بخشی از اثرهای ضد نقرس گزارش شده بابونه، کنگرفرنگی و هوفاریقون بدلیل مهار آنزیم گزانتین اکسیداز در بدن می باشد.