بررسی آثار فرمولاسیون گیاهی جدید از Peganum harmala، Euphorbia mysinites و Alkanna tinctoria بر بهبود زخم و جلوگیری از گسترش لیشمانیوز در موش های Balb/c آلوده به L.L.major

لیشمانیوزیس جزء بیماری های عفونی مهم دنیا محسوب می شود که از معضلات مهم مناطق آندمیک از جمله ایران است. با توجه به مشکلات روش های درمانی که در حال حاضر به کار می رود، در این بررسی، ترکیب گیاهان Alkanna tinctoria و Euphorbia mysinites, Peganum harmala علیه لیشمانیای تجربی در موش بالب سی مورد مطالعه قرار گرفت.
بدین منظور، شش گروه موش Balb/c (در هر گروه 8 سر موش) انتخاب شدند. این گروه ها شامل گروه شاهد سالم، گروه شاهد آلوده بدون درمان، گروه آلوده تحت درمان با پماد گیاهی، گروه آلوده تحت درمان با داروی خوراکی گیاهی، گروه آلوده تحت درمان با پماد و داروی خوراکی گیاهی، و گروه آلوده تحت درمان با گلوکانتیم بودند. 30 روز پس از ایجاد زخم، درمان آغاز شد. هر هفته، وزن موش ها و قطر زخم آن ها با کولیس اندازه گیری می شد. موش ها پس از پایان دوره 28 روز درمان جهت بررسی عود بیماری 4 ماه نگهداری شدند.
میزان تلفات و عود بیماری به ترتیب در گروه تحت درمان با گلوکانتیم 25 و 5/37 درصد و گروه تحت درمان با پماد و داروی خوراکی گیاهی 25 و 5/37 درصد و گروه تحت درمان با پماد گیاهی5/37 و 50 درصد، در گروه تحت درمان با داروی خوراکی گیاهی 50 و 5/37 درصد بود. در موش های تحت درمان با این ترکیب گیاهی، اثر سوء جانبی مشاهده نشد.
با توجه به نتایج به دست آمده می توان این ترکیب گیاهی را به عنوان یک روش درمانی مؤثر، مناسب و حتی جایگزین در درمان لیشمانیوز جلدی پیشنهاد کرد.