بررسی رابطه هلیکوباکتر پیلوری و ضایعات دهان (آفت، لیکن پلان، زبان جغرافیایی و سوزش دهان)

ضایعات دهانی با منشا ناشناخته سال ها است ذهن محققان را به خود مشغول کرده و تحقیقات زیادی بر این اساس در زمینه بیماری های دهان و تشخیص صورت گرفته است. از سوی دیگر، نقش هلیکوباکتر پیلوری (H.p) به عنوان عامل اتیولوژیک زخم های پپتیک به اثبات رسیده است.
از آن جا که حفره دهان، اولین فضای مسیر گوارش محسوب می شود و مهم ترین راه انتقال هلیکوباکتر است (دهانی و مدفوعی - دهانی) و عفونت H.p نیز نظیر برخی از مهم ترین ضایعات دهانی (آفت، لیکن پلان، زبان جغرافیایی و سوزش دهان) عودکننده است، لذا به نظر می رسد حفره دهان نیز در خطر ابتلا به عفونت با H.p باشد.
هدف از این مطالعه، بررسی رابطه وجود هلیکوباکتر پیلوری و ضایعات دهانی (آفت، لیکن پلان، زبان جغرافیایی و سوزش دهان) است.
بدین منظور 26 بیمار با ضایعه دهانی (7 بیمار مبتلا به آفت، 7 بیمار مبتلا به لیکن پلان، 6 بیمار مبتلا به سوزش دهان و 6 بیمار مبتلا به زبان جغرافیایی) انتخاب و از هر یک دو نمونه (از عمق ضایعه و از پلاک زیر لثه ای) تهیه گردید. ضمنا برای هر بیمار پرسشنامه ای تکمیل شد. نمونه ها توسط سوآپ و سوند استریل برداشته و به محیط کشت اختصاصی منتقل گردید. پس از گذاشتن محیط ها در جار و اضافه کردن گاز پک در اتو 37 درجه قرار داده و پس از 3 تا 7 روز کلنی های رشد یافته بر روی پلیت ها با استفاده از آزمون های تکمیلی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین 25 فرد سالم که سابقه هیچ گونه ضایعه دهانی نداشتند انتخاب شدند تا تحت عنوان «گروه شاهد» از نظر وجود H.p در محیط دهان مورد بررسی قرار گیرند. نتایج به دست آمده در هر گروه ثبت شد و سپس به روش آزمون کای - دو مورد ارزیابی قرار گرفت.
از مجموع 26 بیمار مورد بررسی 3 مورد از نظر هلیکوباکتر مثبت بودند (12 درصد)، در حالی که این میزان در گروه کنترل صفر درصد بود. همگی افراد هلیکوباکتر مثبت در گروه زبان جغرافیایی قرار داشتند. در پرسشنامه به مواردی نظیر جنس، بیماری گوارشی، مصرف دخانیات، ترومای داخل دهان و سابقه تبخال، سابقه مصرف دارو و بیماری سیستمیک، سابقه فامیلی ضایعه، و استرس نیز توجه شده بود. در مجموع، ارتباطی بین این دو گروه و عوامل ذکر شده مشاهده نشد.
در این مطالعه: 1) هیچ ارتباط معناداری بین وجود H.p و ضایعات دهانی در دو گروه بیمار و کنترل مشاهده نگردید.
2) H.p در گروه مورد مطالعه به عنوان فلور نرمال شناخته نشد.