مطالعه دوره دفع ویروس در سگ های مبتلا به اسهال پاروویروسی

یکی از شایع ترین علل اسهال حاد هموراژیک در سگ ها، پاروویروس تیپ 2 می باشد. این مطالعه جهت تعیین دوره دفع ویروس در سگ های مبتلا به اسهال پاروویروسی انجام گردید. بررسی اخیر در طول سال های 86-1384 از بین سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز و بر روی 20 قلاده سگ اسهالی که از نظر ابتلا به پاروویروس (تحت تیپ های 2a یا 2b) تایید شده بودند، صورت گرفت. روش ایمونوکروماتوگرافی، جهت تشخیص قطعی بکار برده شد. سگ های تحت مطالعه به 2 گروه سنی (کمتر و بیشتر از 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر و مخلوط) و بر اساس علائم بالینی به 2 گروه (اسهال هموراژیک و غیر هموراژیک)، تقسیم بندی شدند. میانگین دوره دفع ویروس در نژادهای تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر و مخلوط به ترتیب 75/3 - 33/4 - 66/4 و 4 روز بعد از عفونت بود. میانگین کلی در تمام نژادها نیز 17/4 روز بدست آمد. بر اساس آزمون آماری ANOVA، تفاوت معنی داری بین جنس، سن و نژادهای مختلف از نظر دوره دفع ویروس بدست نیامد (P>0.05).
با این وجود، عفونت به طور قابل توجهی در سگ های دارای اسهال هموراژیک بیشتر بود و میزان آن 85% (17 تا از 20 مورد) بود (P<0.05). تابلوی خونی نیز در بیشتر سگ های مبتلا به پاروویروس به صورت لکوپنی، لنفوپنی و نوتروپنی بود. این مطالعه نشان داد که دفع پاروویروس در سگ های اسهالی، حداقل 3 و حداکثر7 روز پس از عفونت ادامه دارد.