بررسی آزمایشگاهی تزریق غیر امتزاجی متناوب آب گرم و گاز دی اکسید کربن گرم در ازدیاد برداشت نفت در یک مدل شکاف دار

تکنیک های مختلفی به منظور افزایش ضریب بازیافت از مخزن و بهبود تولید آن به کار می رود و در این میان تزریق متناوب آب و گاز1 یکی از روش های مناسب در این زمینه است. در این روش، توده های آب و گاز به طور متوالی به درون مخزن تزریق می شوند. از مهمترین مزایای این روش، در مقایسه با روش هایی همچون تزریق منفرد آب و یا گاز می توان به مواردی همچون افزایش میزان حجم جاروب شده توسط آب پس از تزریق گاز و کاهش درصد اشباع نفت باقیمانده به دلیل تاثیرات سه فازی اشاره کرد که باعث جابه جایی، تولید و برداشت آسانتر نفت می گردد. در این مقاله، مطالعه تئوری و آزمایشگاهی فرایندهای تزریق منفرد آب، تزریق گاز دی اکسید کربن، تزریق گاز دی اکسید کربن گرم، تزریق غیر امتزاجی متناوب آب و گاز دی اکسید کربن و همچنین روش جدید تزریق متناوب آب گرم و گاز دی اکسید کربن گرم در یک سند پک شکافدار صورت پذیرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از روش نوین تزریق غیر امتزاجی متناوب آب گرم و گاز دی اکسید کربن گرم که برای اولین بار در این مطالعه آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است، موثرتر از سایر روش های مذکور در افزایش بازیافت نفت می باشد.