ارزیابی و مقایسه روش های مختلف ازدیاد برداشت در یکی از مخازن نفتی شکافدار ایران

به طور کلی مخازن شکافدار به عنوان مخازنی با عمر کوتاه، شدت جریان تولید بالا و ضریب بازیافت نهایی پایین شناخته می شوند.
تزریق های امتزاجی و غیرامتزاجی به عنوان روش های ازدیاد برداشت در مخازن شکافدار، به دلیل ساختار ناهمگون این نوع مخازن، مشکلات خاص خود را دارد. نفت و سیال تزریقی تمایل بیشتری به تولید از طریق شبکه شکافها دارند و نفت موجود در بلوکهای ماتریس به راحتی جابجا نمی شود. این ویژگی در مخازن شکافدار ممکن است باعث بروز پدیده انگشتی شدن1 و یا پدیده حرکت جداگانه سیال تزریقی از سیال مخزن2، به دلیل تفاوت در چگالی آنها، شود.
انتخاب تکنیک صحیح ازدیاد برداشت در دستیابی به یک بازیافت بالا تاثیر حیاتی دارد. از تزریق آب و یا گاز با ترکیب های مختلف، می توان به عنوان یک روش ازدیاد برداشت در یک مخزن شکافدار استفاده کرد. به دلیل پیچیدگی های تکنیکی و همچنین نیازمندی های مالی در راه اندازی پروژه های تزریق گاز یا آب، این گونه پروژه ها قبل از هرگونه عملیاتی شدن، نیاز به ارزیابی کامل دارند.
میدان مورد مطالعه در این مقاله، یک مخزن شکافدار کربناته است که در غرب ایران واقع شده است. در این مقاله، یک مدل 10 جزئی از سیال مخزن جهت شبیه سازی رفتار سیال مخزن ساخته شد. با استفاده از شبیه ساز لوله قلمی، حداقل فشار امتزاجی برای تزریق نیتروژن، دی اکسید کربن، متان تعیین گردید. دبی تزریق و تولید بهینه برای هر سناریو بدست آمد. در بخش پایانی این مطالعه، سناریوهای مختلف درباره شدت جریان تزریق بهینه هر کدام با یکدیگر مقایسه شدند. در نهایت الگوی تکمیل چاه به عنوان یکی از پارامترهای مهم که بازیافت نهایی را تحت تاثیر قرار می دهد، تشخیص داده شد.