بررسی کیفی علل عدم مشارکت کامل مردان در برنامه های تنظیم خانواده در شهر بوشهر

بررسی رفتار و نگرش مردان در زمینه مشارکت در برنامه های تنظیم خانواده و آگاهی از نیازهای آنان، نقش اساسی در جهت تغییرات مناسب ساختاری مراکز بهداشتی- درمانی دارد. جهت تعیین علل عدم مشارکت کامل مردان در برنامه های تنظیم خانواده در شهر بوشهر، از روش مباحثه گروه روی عنوان خاص (Focus Group Discussion) استفاده شد. در این پژوهش، 16 مصاحبه گروهی با 100 نفر شرکت کننده در گروه های 7-6 نفره انجام شد. شرکت کنندگان شامل زنان (دو زیر گروه کمتر از 30 سال و 30 سال به بالا) و مردان (دو زیر گروه کمتر از 35 سال و 35 سال به بالا) متاهل شهر بوشهر بود؛ هر کدام از زیر گروه ها بر اساس سطح سواد به زیر دیپلم و دیپلم به بالا تقسیم شدند. از علل عدم مشکارکت کامل مردان در برنامه های تنظیم خانواده شامل: مسائل فرهنگی، اجتماعی همچون طعن و تمسخر اطرافیان در صورت استفاده مردان از روش های پیشگیری، عدم آگاهی از حقوق زنان در خصوص بهداشت باروری، به نحوی که تنها خود را مسئول پیشگیری از بارداری می دانند، تبلیغات ناکارآمد با مفاهیم کلی گو و غیرقابل فهم عامه، اطلاع رسانی ناکافی در خصوص نحوه ارائه خدمات در مراکز دولتی، عدم تطابق ساعات کار مراکز با وقت آزاد مردان، نبود فضای مناسب جهت مشاوره حضوری با مردان (اتاق مناسب و خصوصی) و عدم پاسخ مناسب به تمایل مردان جهت دریافت خدمات در این زمینه از افراد همگن (مشاورین مرد)، باعث شده که شدت عدم مشارکت مردان تحت تاثیر قرار گیرد. بناراین پیشنهاد می‎شود که تبلیغات فکورانه و کارآمد، متناسب با گروه های هدف افزایش یافته و از پرسنل مرد ارائه دهنده خدمت استفاده گردد و افزایش کیفیت خدمات تنظیم خانواده با تاکید بر افزایش آگاهی زنان از حقوق خود در زمینه بهداشت باروری می-بایست مورد توجه جدی قرار گیرد