اثرات غنی سازی با آسکوربیل پالمیتات و گرسنگی در شرایط سرما روی میزان اسید آسکوربیک در ناپلی های آرتمیا اورمیانا

مطالعه ی حاضر جهت بررسی تاثیر غنی سازی با آسکوربیل پالمیتات و گرسنگی در شرایط سرما روی میزان اسید آسکوربیک (AA) ناپلی های آرتمیا اورمیانا در دوره های زمانی مختلف انجام گرفت. ناپلی های تازه تخم گشائی شده در 4 گروه تیمار هر یک با 4 بار تکرار در انکوباتورهای با دمای °C28 و حاوی محیط غنی سازی به مدت صفر، 12، 18 و 24 ساعت قرار داده شدند. سپس همه گروه ها در دمای°C5 به مدت صفر، 12، 18 و 24 ساعت در معرض گرسنگی قرار گرفتند. میزان اسید آسکوربیک ناپلی ها با استفاده از دستگاه HPLC با روش فاز معکوس و با کمک ردیاب الکترو شیمیایی تعیین مقدار گردید. نتایج نشان داد که ناپلی های آرتمیا اورمیانا دارای مقادیر فراوانی اسید آسکوربیک بودند (166 ± 1534 میکروگرم در هر گرم وزن خشک). میزان اسید آسکوربیک پس از غنی سازی افزایش یافت و به حداکثر میزان خود پس از 18 ساعت رسید (282 ± 3600) و سپس در ساعت 24 غنی سازی کاهش نشان داد (254 ± 2938). اختلاف معنی داری بین مقادیر اسید آسکوربیک ناپلی های غنی شده و غنی نشده وجود داشت (P<0/05). در طی دوره های گرسنگی در شرایط سرما میزان اسید آسکوربیک در تمام گروه ها افزایش یافت ولی این افزایش در هیچ گروهی معنی دار نبود. با این حال همبستگی معنی دار و مستقیم بین مدت گرسنگی و افزایش اسید آسکوربیک در گروه های صفر، 12 و 18 ساعت غنی شده بدست آمد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که ناپلی های آرتمیا اورمیانا دارای مقادیر فراوانی اسید آسکوربیک می باشند و غنی سازی با آسکوربیل پالمیتات مقادیر اسید آسکوربیک را بطور معنی داری در این ناپلی ها افزایش می دهد.