ایمنی زایی بر علیه کنه هیالوما آناتولیکم آناتولیکم با استفاده از آنتی ژن های مشتق شده

مطالعه ی حاضر به منظور شناسایی آنتی ژن هایی از کنه هیالوما آناتولیکم آناتولیکم که قادر به ایجاد ایمنی در خرگوش آزمایشگاهی هستند، انجام گردید. ابتدا نسبت به کشت و تکثیر کنه هیالوما آناتولیکم آناتولیکم در شرایط آزمایشگاهی برای تهیه آنتی ژن کافی اقدام شد. سپس چهار آنتی ژن: 1- آنتی ژن به دست آمده از مایع رویی پیکره کنه پس از سانتریفوژ 2- آنتی ژن به دست آمده از رسوب محتویات پیکره کنه پس از سانتریفوژ 3- آنتی ژن به دست آمده از مایع رویی محتویات روده پس از سانتریفوژ 4- آنتی ژن به دست آمده از رسوب محتویات روده پس از سانتریفوژ، تهیه شد. آنگاه 4 گروه مورد و یک گروه کنترل از خرگوش های آزمایشگاهی (هر گروه 5 خرگوش) جهت بررسی اثر ایمنی زایی این چهار نوع آنتی ژن در نظر گرفته شدند. هر یک از گروه ها، مطابق برنامه ایمنی زای در روزهای 0، 14 و 28 مورد تلقیح زیر جلدی آنتی ژن ها به همراه آجوانت (کامل و ناکامل فروند) قرار گرفتند. دو هفته پس از سومین تلقیح، گروه های ایمن شده با هر یک از آنتی ژن ها (گروه های مورد) و گروه کنترل با 10 جفت کنه گرسنه مورد چالش قرار گرفتند. پس از اتمام خون خواری، کنه خون خورده جمع آوری و نسبت به شمارش و توزین آنها اقدام شد. کنه های ماده خون خورده برای تخم گذاری در داخل انکوباتور مرطوب کشت داده شدند. با اتمام تخم گذاری، تخم ها نیزجمع آوری و با ترازوی حساس وزن گردیدند. در پایان شاخص های بیولوژیکی کنه ماده هیالوما شامل درصد کنه ماده خون خورده، طول دوره خون خواری، وزن کنه ماده خون خورده، درصد کنه های تخم گذاری نموده، طول دوره تخم گذاری، وزن توده تخمی در هر کنه، شاخص خون خواری کنه ماده و شاخص باروری کنه ماده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد فقط آنتی ژن3 (مایع رویی روده) واجد توانایی ایجاد ایمنی در خرگوش ها بر علیه کنه می باشد(P<0.05).