بررسی لابراتواری استحکام شکست در چسباندن مجدد قطعه دندان سانترال شکسته شده با استفاده از کامپازیت قابل سیلان و سمان رزینی Dual cure

شکستگی تاج دندانهای قدامی در کودکان و نوجوانان به علت تروما می باشد. چسباندن مجدد قطعه شکسته به جای درمان پروتز چینی - فلز می تواند یک درمان محافظه کارانه باشد.هدف از انجام این مطالعه مقایسه استحکام شکست دندان سالم با قطعه شکسته با دو ماده مختلف می باشد.
24 دندان ثنایای میانی سالم به طور تصادفی به دو گروه دوازده تایی تقسیم شدند. بعد از آن در دو گروه قطعه شکسته اینسایزالی توسط دستگاه اینستران ایجاد شد. گروه سوم شامل 12 دندان سالم بود. گروه یک: سمان رزینی) Dual cure (Variolink IIجهت چسباندن دو قطعه بکار برده شد. گروه دوم: از کامپازیت قابل سیلان (Tetric flow) برای چسباندن مجدد استفاده شد. گروه سوم: این گروه که به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد، شامل دندانهای سالم بود. همه دندانها با اعمال نیرو به سطح لینگوال شکسته شدند. نیروی مورد نیاز برای شکست هر نمونه ثبت شد. داده ها بوسیله تست ANOVA و Tukey آنالیز شدند.
میزان میانگین محاسبه شده برای گروه اول 17/548 نیوتن و گروه دوم 75/498 نیوتن و گروه سوم 25/858 نیوتن بود و نتایج نشان داد که میانگین گروه اول با گروه کنترل 029/0 P=) و گروه دوم با گروه کنترل (010/0 P=) اختلاف معنی داری داشته ولی میانگین گروه اول با گروه دوم اختلاف معنی داری نداشتند (904/0P=) طبق روش های مختلف استفاده شده در این تحقیق، ترکیب مواد استفاده شده برای چسباندن مجدد قطعه دندان نقش مهمی در استحکام شکست نداشته و بنابراین بهتر است روش های چسباندن مجدد قطعه جدا شده به دندان نیز بررسی گردد.