بررسی ارتباط بیان هسته ای و سیتوپلاسمی پروتئین Hsp70 و پروتئین p53 در نمونه های سرطان پستان

Hsp70 چپرونی است که به P53 متصل شده و می تواند محل تجمع و موقعیت قرارگیری آن را در سلول کنترل نماید. تجمع هسته ای P53 با نتایج ضعیف کلینیکی و پیش آگهی پایین در سرطان همراه است. هدف از انجام این تحقیق تعیین ارتباط احتمالی بین بروز Hsp70 در هسته یا سیتوپلاسم سلول های سرطانی و تجمع P53 در هسته سلول های سرطان پستان و ارتباط این دو مارکر با سایر فاکتورهای کلینیکی وپاتولوژیکی تومور بود.
با استفاده از تکنیک ایمنوهیستوشیمی بروز P53 هسته ای و Hsp70 هسته ای و سیتوپلاسمی در 47 نمونه سرطانی پستان جمع آوری شده از بخش آسیب شناسی بیمارستان شفا شهرستان اهواز (1386-1385)، مورد بررسی قرار گرفت. برش های پارافینی با آنتی بادیP53(N1581،Dako) و آنتی بادی Hsp70(ab47454، abcam) رنگ آمیزی گردید.Hsp70 بر اساس تجمع هسته ای و سیتوپلاسمی و P53 بر اساس تجمع هسته ای مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.
بین تجمع سیتوپلاسمی و هسته ای Hsp70 و تجمع هسته ای P53 ارتباط آماری معنا داری مشاهده نشد. ارتباط آماری معناداری بین بروز هسته ای Hsp70و P53 و فاکتورهای کلینیکوپاتولوژی تومور پستان وجود نداشت. همبستگی متوسطی)001/0 (P=بین درصد تجمع سیتوپلاسمی و هسته ای Hsp70 مشاهده گردید. بین بیان سیتوپلاسمی Hsp70 و درجه بافتی تومور ارتباط معنی داری وجود دارد.
بین تجمع هسته ای P53 با سطح سیتوپلاسمی و هسته ای Hsp70 در سرطان پستان ارتباطی وجود ندارد. اما بین سطح Hsp70 هسته ای و سیتوپلاسمی مرتبط بوده و به گرید هیستو لوژیکی تومور پستان بستگی دارد.