بررسی اثر پیشگیرانه اولئیک اسید موضعی بر روی میزان ماندگاری فلپ پوستی تصادفی خرگوش

فلپ های پوستی به طور شایع به عنوان یک روش ترمیمی در جراحی های پلاستیک به کار می روند و نکروز این فلپ ها هنوز به عنوان عارضه مهم و یک مشکل بالینی باقی مانده است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر پیشگیرانه اولئیک اسید بر روی میزان ماندگاری فلپ پوستی تصادفی انجام شد.
در این مطالعه تجربی، 46 خرگوش بالغ سفید نیوزلندی انتخاب شد. در ناحیه پشتی حیوانات طرفین ستون فقرات، فلپ پوستی به ابعاد 3×5/10سانتیمتر طراحی گردید. در گروه تجربی اول روی سطح هر فلپ با اسید اولئیک موضعی 75% (10% حجمی) هر 12 ساعت به مدت 48 ساعت مالیده شد. در گروه تجربی دوم مشابه گروه اول ولی در طرف مقابل در فلپ طراحی شده مالیده شد و در گروه سوم (کنترل) با همان اندازه سطح فلپ از یک پماد پایه (وازلین طبی خالص) استفاده شد. در هر سه گروه میزان ماندگاری نهایی فلپ بعد از ایجاد فلپ تصادفی پوستی بر اساس معیارهای بالینی در روز ششم بررسی شد. مقایسه میزان ماندگاری فلپ ها بین گروه ها با آزمون آنالیز واریانس یکطرفه انجام گرفت. از آزمون توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه های دوتایی استفاده شد.
میزان ماندگاری نهایی فلپ در گروه کنترل (8/6 ± 7/20سانتیمتر مربع) بیشتر از گروه تجربی دو (7/9±2/13سانتیمتر مربع) و گروه تجربی یک (5/7±0/11 سانتیمتر مربع) بود. تفاوت بین گروه کنترل و هر دو گروه تجربی از نظر آماری معنی دار بود (00/0=p) ولی بین دو گروه تجربی یک و دو تفاوت معنی داری وجود نداشت (NS).
مصرف پیشگیرانه اولئیک اسید موضعی بر میزان ماندگاری فلپ تصادفی پوستی خرگوش تاثیر مثبت ندارد هرچند در صورت استفاده از آن بعد از جراحی و ایجاد فلپ پوستی میزان ماندگاری فلپ افزایش می یابد.