الگویابی مجازی در فعالیت های تحقیق و توسعه به کمک تحلیل پوششی داده ها

الگویابی ابزار پایش عملکرد و پویش "بهترین عملکرد" از طریق یادگیری از دیگران است. در مقاله حاضر جهت الگویابی میان پروژه های تحقیق و توسعه، مدل جدیدی تحت عنوان الگویابی مجازی (VBM) به کمک تحلیل پوششی داده ها ارایه شده است. از مزیت های این مدل، تعریف نشانگرهای ستانده براساس مراحل تحقیق و توسعه و رفع مشکل ناهمگونی ستانده های تحقیقاتی است. مدل پیشنهادی با استفاده از نشانگرهای نهاده - ستانده 30 پروژه تحقیق و توسعه گروه‌های پژوهشی الکترونیک سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران بطور تجربی مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج مطالعه موید آن است که برای تشخیص بهترین عملکرد، بایستی معیار کارایی توام با معیار اثربخشی بکار گرفته شوند. براساس مدل VBM، 17% از پروژه‌ها به عنوان مرجع برای سایر پروژه‌ها تشخیص داده شد. از ویژگیهای برجسته پروژه های مرجع، برنامه ریزی موثر نیروی انسانی و همچنین انجام بازاریابی برای واگذاری نتایج تحقیقات بوده است. استفاده از الگویابی مجازی می تواند منجر به ارتقاء قابل ملاحظه سطح کارایی پروژه‌های تحقیق و توسعه گردد.