استفاده از مانیتول به عنوان عامل تنش خشکی در مرحله جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه چغندرقند در کشت درون شیشه

بذرهای پنج لاین متحمل، دو لاین حساس و دو لاین نسبتا متحمل به تنش خشکی چغندرقند، شسته و ضدعفونی گردید، سپس خشک شده، و در محیط آب و آگار در شرایط درون شیشه کشت شد. این بررسی در قالب آزمایش فاکتوریل با سه تکرار و 20 عدد بذر در هر تیمار در دو محیط بدون تنش خشکی و سه سطح تنش خشکی با استفاده از غلظت های صفر، 2/0 و 3/0 مولار (فشار اسمزی حدود صفر، 5- و 7- بار) مانیتول اجرا شد. صفات درصد جوانه زنی بذر، طول ریشه جوانه بذری، وزن تر و خشک کوتیلدون و وزن ریشه جوانه بذری پس از پایان دوره 28 روزه آزمایش برای تیمارها اندازه گیری شد و مقادیر نسبی هر یک از صفات نسبت به شرایط بدون تنش به دست آمد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تفاوت های مشاهده شده میان لاینها برای درصد جوانه زنی بذر، وزن تر کولتیدون و ریشه و طول ریشه معنی دار بوده است. در بین لاین های مورد آزمایش و بین سطوح تنش تفاوت معنی دار مشاهده شد. تنوع ژنتیکی میان ژنوتیپ ها به جز مقادیر وزن خشک برای کلیه صفات مشاهده شد. لاین های متحمل از نظر درصد جوانه زنی و میزان رشد جوانه بذری در شرایط بدون تنش برتر بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در انتخاب ژنوتیپ های بالقوه متحمل می توان از نتایج حاصل از ارزیابی تحمل به تنش خشکی در مراحل اولیه رشد گیاهچه چغندرقند بهره برد.