اثر نقص انحنای نخستین بررفتار کشسان مرتبه دوم قاب های دو بعدی

به طور معمول، نقص های هندسی در فرآیند ساخت و نصب عضوهای سازه به وجود می آیند. نقص انحنای نخستین یا شکم دادگی عضو یکی از رایج ترین آنهاست. در این مقاله، ماتریس سختی مماسی کشسان جزء تیر- ستون دارای نقص انحنای نخستین، زیر اثر نیروهای گرهی و بارهای میانی گسترده و متمرکز رابطه سازی می شود و در تحلیل مرتبه دوم قاب ها به کار می رود. شیوه پیشنهادی، تابع جدیدی برای نقص انحنای نخستین پیشنهاد می کند و اثر آن را به طور مستقیم در ماتریس سختی جزء وارد می سازد. همچنین، برای الگوسازی هر عضو سازه، تنها یک جزء را به کار می برد و رابطه های آن برای عضوهای فشاری و کششی، یکسان است. نمودار بار- تغییرمکان روش پیشنهادی با پاسخ های سایر پژوهشگران مقایسه می شود و اثر نقص انحنای نخستین بر مسیر ایستایی مرتبه دوم قاب ها بررسی می گردد. نتیجه ها نشان می دهند، اگر اثر مرتبه دوم ΔP- در پایداری قاب تعیین کننده باشد، اهمیت نقص شکم دادگی عضوها کمتر می شود. از سوی دیگر، هنگامی که اثر مرتبه دوم δP- نقش بیشتری در پایداری سازه دارد، این نقص می تواند اثر قابل توجهی بر رفتار سازه بگذارد.