تعیین ضریب ضربه دینامیکی در پل های فولادی راه آهن با در نظر گرفتن

در روش متداول تحلیل پل، بار ترافیکی به عنوان یک بار استاتیکی لحاظ گردیده و با اعمال یک ضریب به نام ضریب ضربه افزایش می یابد. ضریب ضربه در آئین نامه های موجود صرفا تابعی از طول دهانه یا فرکانس اول ارتعاشی پل می باشد. در این تحقیق اثرات پارامترهای مختلف مانند سرعت حرکت، فاصله محورهای قطار، تعداد محورها و طول دهانه پل بر پاسخ های دینامیکی پل های فولادی راه آهن و مقدار ضریب ضربه بررسی شده است. برای این منظور پاسخ های دینامیکی و ضریب ضربه برای چهار پل با طول دهانه 10، 15، 20 و 25 متر در محدوه سرعت های 100 تا 400 کیلومتر بر ساعت و فاصله محورهای 13 تا 24 متر محاسبه گردیده است. نتایج حاصل از تحلیل های دینامیکی نشان می دهد که در بسیاری از شرایط، برای ضریب ضربه مقادیری بیش از مقادیر پیشنهادی آئین نامه ها به دست می آید و در نتیجه روابط پیشنهادی آئین نامه ها برای ضریب ضربه کفایت نمی کند. همچنین نشان داده شده است که سرعت حرکت قطار بر مقدار ضریب ضربه موثرمی باشد به نحوی که با افزایش سرعت مقادیر ضریب ضربه افزایش چشمگیری دارد. نسبت فاصله محورهای قطار به طول دهانه پل یکی دیگر از پارامترهای موثر بر ضریب ضربه است به نحوی که مقدار ضریب ضربه برای نسبت های کمتر از یک و بیشتر از یک متفاوت می باشد. تعداد محورهای قطار صرفا در شرایط تشدید بر ضریب ضربه موثر می باشد. در این تحقیق برای ضریب ضربه روابطی با در نظرگرفتن سرعت حرکت، فاصله محورهای قطار و طول دهانه پل ارائه شده است.