بررسی تاثیر ان استیل سیستئین در کاهش عوارض ریوی بیماران سیگاری به دنبال عمل جراحی بای پاس عروق کرونر

سیگار باعث افزایش عوارض ریوی به میزان 6 برابر بعد از اعمال جراحی بزرگ می شود همچنین نشان داده شده سیگار باعث تشدید هیپوکسمی و افزایش مدت زمان تهویه مکانیکی می شود. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر داروی خوراکی ان استیل سیستئین در کاهش شدت هیپوکسی و اتکلتازی در بیماران سیگاری که تحت عمل بای پاس عروق قرار گرفته اند می پردازد.
54 بیمار به طور تصادفی و به ترتیب پذیرش در دو گروه دارو و دارونما قرار گرفتند، در گروه مورد mg 300 ان استیل سیستئین دو بار در روز و در گروه شاهد، دارونما تجویز شد در کلیه بیماران نسبتFVC/ FEV1 تعیین شد. از همه بیماران یک نمونه گاز خون شریانی بعد از القای بیهوشی و قبل از شروع عمل جراحی گرفته شد. گازهای خون شریانی در ابتدای القای بیهوشی و 4 تا 6 ساعت بعد از اکستوباسیون ارزیابی شدند. کلیه بیماران قبل از عمل، 6تا10 ساعت بعد ازاکستوباسیون و روز سوم بعد از عمل، از لحاظ وجود و شدت اتلکتازی مورد ارزیابی قرارگرفتند. داده های کمی با کمک آزمون ANOVA و داده های کیفی با استفاده از آزمون کای اسکور تجزیه وتحلیل شد(5%>Pvalue).
در دو گروه مورد مطالعه یافته های دمو گرافیک، کسر جهشی EF، کلاس NYHA (New York Heart Association)، FEV (Forced Expiratory) /FVC(Forced Volume capacity)، و میزان مصرف سیگار و استفاده از شریان پستانی داخلی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نسبت اکسیژن شریانی به الوئلی و همچنین نسبت اکسیژن شریانی به اکسیژن دمی Pao2/FIo2 در دو گروه بعد از القای بیهوشی تفاوت معنی داری نداشتند، ولی بعد از خارج سازی لوله تراشه این تفاوت معنی دار بود(001/0> (P-value. مدت تهویه مکانیکی در دو گروه تفاوت معنی دار داشت، ولی مدت بستری در بخش مراقبتهای ویژه بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت، اتلکتازی خطی و ساب سگمنتال در گروه مورد به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود.
با توجه به خاصیت موکولیتیکی و آنتی اکسیدان داروی ان استیل سیستئین در بهبود عوارض تنفسی به دنبال جراحی قلب لازم است مطالعات مشابهی با دوز های مختلف انجام گیرد.