ارزش تشخیصی اندازه گیری پرولاکتین و B-hCG مایع واژینال در تشخیص زودهنگام پارگی کیسه آب

میزان پرولاکتین و B-HCG مایع واژن جهت تشخیص پارگی مشکوک کیسه آمنیوتیک بررسی می شود تا بتوان از بروز عوارض نوزادی و مادری پیشگیری نمود.
در این 211 بیمار حامله 38- 28 هفته مراجعه کننده به کلینیک مامایی بیمارستان امام حسین(ع) در سال 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا با اسپکولوم، خروج مایع از دهانه رحم بررسی و تست فرن وتست نیترازین انجام شد. سپس نرمال سالین داخل واژن ریخته و پس از یک دقیقه ترشحات را برداشته و پرولاکتین و بتا-HCG اندازه گیری گردید. وجود دو فاکتور از سه معیارتست فرن، نیترازین و مشاهده آبریزش بعنوان پارگی مسجل کیسه آمنیوتیک تلقی شد. یافته ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. آزمون ناپارامتری من ویتنی برای تفاوت بین دو گروه و منحنی ROC برای تعیین نقطه بحرانی استفاده گردید.
132 بیمار در گروه پارگی کیسه آمنیوتیک و 79 بیمار در گروه طبیعی و سالم قرار گرفتند. سن بیماران گروه مورد و کنترل به ترتیب 08/6±97/26 و 84/4±20/26 سال بود که اختلاف معنی داری نداشت(074/0Pvalue=). پرولاکتین گروه مورد mIU/ml3737±87/2930 و در گروه کنترلmIU/ml 120±18/23 بود(000/0Pvalue=). B-HCG گروه مورد mIU/ml1867±78/439 و گروه کنترل mIU/ml30±72/17 بود. حساسیت و ویژگی پرولاکتین با نقطه بحرانی mIU/ml00/16 برابر 41/79 % و 96% و در مورد B-HCG با نقطه بحرانی 5/12 برابر 85/69% و 33/69% بود.
در موارد مشکوک مثل عفونت و خونریزی می‍توان با اندازه گیری پرولاکتین مایع واژن با حساسیت و ویژگی بالایی استفاده نمود. گرچه B-HCG نیز کمک کننده است ولی نسبت به پرولاکتین از حساسیت و ویژگی کمتری برخوردار است.