ارزیابی روش هیدروژن سولفاید در تعیین آلودگی مدفوعی منابع آب آشامیدنی

مقدمه. تعیین آلودگی مدفوعی منابع آب آشامیدنی در نقاط فاقد امکانات آزمایشگاهی از اهمیت بالایی برخوردار است. روش جایگزین و ارزان تعیین آلودگی مدفوعی در این منابع، روش هیدروژن سولفاید است.
روش ها. در مجموع، 116 نمونه از طریق سیستم لوله کشی، چاه های عمیق و آب های سطحی تهیه شد و مورد آزمایش قرار گرفت. کیفیت آب از طریق روش های استاندارد تخمیر چندلوله ای، حضور/عدم حضور اشریشیا کلی و هیدروژن سولفاید مورد ارزیابی قرار گرفت. تاثیر زمان انکوباسیون، دمای انکوباسیون و غلظت باکتری های کلیفرم مدفوعی بر روش هیدروژن سولفاید بررسی شد. همچنین، بازده مقادیر مثبت قابل پیش بینی، مقادیر منفی قابل پیش بینی، اختصاصیت و حساسیت روش هیدروژن سولفاید در مقایسه با روش های مرجع مورد آزمایش قرار گرفت.
یافته ها. 66/91% نمونه های مثبت در آزمون استاندارد MPN، در آزمون هیدروژن سولفاید نیز نتیجه مثبت داشتند. بیش از 90% نمونه های مثبت در روش استاندارد تخمیر چندلوله ای در روش هیدروژن سولفاید نیز با تغییر رنگ همراه بودند. علاوه بر این، تغییرات ظاهری رنگ نمونه با افزایش میزان MPN نمونه افزایش یافت. دما، فاکتور مهم در کاهش مدت زمان مورد نیاز برای انکوباسیون بود. در واقع، در دماهای بالاتر از C 45، تغییر رنگ نمونه در کمتر از 6 ساعت روی داد. حساسیت، ویژگی، مقادیر مثبت قابل پیش بینی، مقادیر منفی قابل پیش بینی و صحت داده های به دست آمده در آزمایش هیدروژن سولفاید به ترتیب برابر با 91/90، 74/67، 33/84، 77/80 و 56/82% بود.
نتیجه گیری. نتایج حاصل از آزمایش هیدروژن سولفاید به راحتی قابل رؤیت است؛ به صورتی که آلودگی، تنها با تغییر رنگ محیط کشت به رنگ سیاه مشخص می شود. بنابراین، پایش منابع آب آشامیدنی برای تشخیص آلودگی از این طریق بسیار ساده است.