تعیین رابطه ی سطح سرمی sFAS/Apo-1(CD95) با درگیری فعال اعضای حیاتی در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوس سیستمیک

مولکول FAS محلول (sFAS) یک نشانگر مرگ برنامه ریزی شده سلولی است که حاصل رهایی فرم محلول مولکول FAS، رسپتور ایجادگر مرگ سلولی از مسیر تومور نکروز فاکتور (TNF)، در سرم می باشد. دلایل محکمی در مورد نقش آپوپتوز از مسیر FAS در لوپوس وجود دارد و چون سنجش sFAS راه مورد قبولی برای ارزیابی فعالیت این مسیر است، در این مطالعه به بررسی رابطه ی بین ابتلای فعال ارگان های اساسی کلیه، قلب و سیستم اعصاب مرکزی با این نشانگر سرمی پرداختیم.
تعداد 114 بیمار مبتلا به لوپوس در فازهای مختلف فعالیت بیماری، بر حسب معیار SLEDAI2K (یکی از اندکس های معتبر سنجش فعالیت بیماری لوپوس) و 50 نفر شاهد سالم هم جنس و هم سن مورد بررسی قرار گرفتند؛ سرم خون این افراد جدا و در یخچال 70- درجه نگهداری شد و بعد به طور همزمان تمام نمونه ها از لحاظ sFAS، سطوح کمپلمان و anti-dsDNA آزمایش گردید. نتایج با نرم افزار آماری SPSS15 تجزیه و تحلیل شد.
بین میزان سرمی sFAS در دو گروه شاهد و بیمار اختلاف معنی دار وجود داشت (001/0 = P). همبستگی معنی داری بین میزان sFAS و فعالیت بیماری بر حسب SLEDAI به دست آمد (49/0 = r، 001/0 = P). بین میزان sFAS با درگیری کلیوی به صورت افزایش دفع پروتئین بیش از نیم گرم در ادرار 24 ساعته(04/0 = P) و نیز درگیری فعال سیستم اعصاب مرکزی رابطه ی معنی دار به دست آمد (006/0 = P) و رابطه ی بین ابتلای قلبی و میزان sFAS بسیار نزدیک به معنی دار بود (05/0 = P).
بین افزایش میزان sFAS در سرم بیماران مبتلا به لوپوس و ابتلای سیستم اعصاب مرکزی و دفع پروتئین در ادرار ارتباط معنی دار وجود دارد.