بررسی علل پلورال افیوژن در بیماران تحت درمان با همودیالیز مزمن

عوارض ریوی از قبیل پلورال افیوژن به صورت شایعی در بیماران مبتلا به مرحله انتهایی نارسایی کلیه (ESRD) که تحت درمان با همودیالیز هستند اتفاق می افتد.
در این مطالعه که به صورت مقطعی (Cross sectional) بر روی 253 بیمار ESRD در بیمارستان امام خمینی اهواز از مهر 86 تا آبان 87 انجام شده است، با گرفتن رادیوگرافی قفسه صدری و در صورت لزوم توراکوسنتز تشخیصی و بیوپسی پلور به بررسی شیوع، انواع و علل پلورال افیوژن در این بیماران پرداخته شده است.
پلورال افیوژن در 63 بیمار (25 درصد) بوجود آمد (با سن متوسط 39/1±09/48 سال و با نسبت مرد و زن تقریبا برابر) که در 42 نفر (6/66 درصد) از آنها به صورت ترانسوداتیو و در 21 نفر (4/33 درصد) به صورت اگزوداتیو بود. علل نوع ترانسودا به ترتیب 27 نفر (3/64 درصد) نارسایی قلبی، 14 نفر (3/33 درصد) اورلود مایعات و 1 نفر 4/2 درصد سیروز کبدی بود. علل پلورال افیوژن اگزوداتیو نیز به ترتیب 11 نفر (4/52 درصد) بیماری های عفونی (6 نفر پنومونی و 5 نفر TB)، 4 نفر پلورزی یورمیک، 2 نفر بدخیمی، 2 نفر ناشناخته و 1 نفر لوپوس بود.
پلورال افیوژن در بیماران همودیالیز شایع بوده و از آنجائی که شایع ترین علل آن نارسایی قلبی و اورلود مایعات و پلورزی اورمیک می باشد این عارضه نباید به عنوان یک منع جهت انجام پیوند در نظر گرفته شود.