مقایسه رضایت دانشجویان پرستاری از دو روش ارزشیابی آزمون بالینی ساختار یافته هدفمند (OSCE) با امتحان عملی در ارزشیابی بالینی

آموزش بالینی نقش اساسی در آموزش پرستاری دارد و ارزشیابی بالینی از دانشجویان تاثیر بسیاری بر ارتقاء کیفیت آموزش بالینی می گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه رضایت دانشجویان از دو روش آزمون بالینی ساختار یافته هدفمند (OSCE) و امتحان عملی در ارزشیابی بالینی صورت گرفت.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. تعداد 44 دانشجوی سال دوم کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامائی شهید بهشتی (واحد پرستاری داخلی و جراحی- ارتوپدی) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با دو روش OSCE و امتحان عملی ارزشیابی شدند. سپس رضایت دانشجویان در سه حیطه شناختی، عاطفی و روانی- حرکتی و به طور کل، توسط پرسش نامه پژوهشگر ساخته که اعتبار آن به روش اعتبار محتوا و پایائی به روش توافق بین ارزیاب ها تعیین گردید، بررسی شد. سپس داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 13 موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بیش ترین میزان رضایت دانشجویان در حیطه شناختی، عاطفی و روانی- حرکتی مریوط به OSCE بود به طوری که رضایت دانشجویان از دست یابی به اهداف آموزشی در هر یک ار سه حیطه و به طور کل در OSCE نسبت به روش آزمون عملی معنی دار بود (001/0>P).
بحث: در این پژوهش برای اولین بار روشOSCE جهت ارزشیابی دانشجویان در واحد پرستاری داخلی جراحی- ارتوپدی به کار گرفته شد. آزمون بالینی ساختار یافته هدفمند بیش از سایر روش های ارزشیابی بالینی متداول می تواند سبب ایجاد رضایت در دانشجویان گردد.