یادگیری مبتنی بر کارپوشه در آموزش پرستاری

کار پوشه مجموعه ای از شواهد و مستندات دانشجویان است که کوشش، پیشرفت و موفقیت تحصیلی آنها را در یک دوره آموزش نظری یا بالینی نشان می دهد. کار پوشه یکی از روش های سنجش عملکرد است که به کمک آن مدرس می تواند چگونگی پیشرفت و جریان رشد پیشرفت یادگیرنده را ارزشیابی کند. کارپوشه با توجه به نوع هدفی که برای آن تهیه می شود، انواع مختلفی دارد. محتوای هر کارپوشه را عمدتا اهداف آن تعیین می کند. اجزای اصلی یک کارپوشه آموزشی در پرستاری شامل رخدادهای مهم، تجارب بالینی، یادداشت های دفترچه کارورزی، مصاحبه های انجام شده با بیماران، مشاهدات عملکردی، ممیزی رویدادهای بحرانی و نتایج ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری می باشد. هدف این مقاله بررسی یادگیری مبتنی بر کارپوشه در آموزش پرستاری است.
در این مقاله، مرور جامع و عمیق با استفاده از شبکه جهان گستر با کلید واژه های کارپوشه، یادگیری و آموزش پرستاری در پایگاه داده های ایرانی و بین المللی از جمله IranMedex، IranDoc، PubMed، ERIC، Emerald، ScienceDirect، ProQuest و Ovid جستجو انجام گرفت. مطالب منتشر شده از سال 1980 تا 2009میلادی مرور گردید.
مرور متون نشان داد که یادگیری مبتنی بر کارپوشه در نظام های آموزشی کشورهای پیشرفته به عنوان یک راهکار آموزشی و ارزشیابی مورد استفاده قرار می گیرد ولی در نظام آموزشی ایران به دلایل مختلف مورد استفاده قرار نمی گیرد که نیاز به پژوهش و بررسی بیشتری دارد.
بحث: طبق نظر متخصصین آموزشی یک کارپوشه خوب تکمیل شده، مستندات کتبی در مورد اهداف دوره، نیازهای یادگیری و نحوه برآورده شدن آنها را به دانشجویان پرستاری و مدرسین آنها ارایه می کند و در دست یابی به اهداف آموزشی و ارزشیابی آنها در دروس نظری و عملی فوق العاده موثر می باشد.