بررسی اثر غوطه وری با باکتری های Vibrio harveyi و Vibrio alginolyticus بر مرگ و میر میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) و بررسی هیستوپاتولوژی هپاتوپانکراس، روده و هموسیت ها در میگوهای آلوده

ویبریوها باکتری های محیطهای آبی محسوب می شوند که بصورت گسترده ای در آبهای شیرین، مناطق مصبی و محیطهای دریایی پراکنده شده اند. در این تحقیق تاثیر باکتری های V.harveyi و V.alginolyticus بر روی مرگ و میر پست لاروهای 75 روزه میگوی پا سفید (Litopenaeus vannamei) مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشات بیماریزایی تجربی به روش غوطه وری 30 دقیقه ای و با غلظتهای 108 و109 سلول باکتری در میلی لیتر از هر دو باکتری و تحت شرایط نگهداری بدون استرس انجام گرفت. باکتری V.alginolyticus در هیچ یک از غلظت های مورد مطالعه تلفات قابل توجهی را در جمعیت میگوها ایجاد نکرد. باکتری V.harveyi در غلظت 109 سلول در میلی لیتر تلفات قابل توجه 9/61% را در جمعیت میگوهای مورد مطالعه ایجاد کرده است که میزان جداسازی باکتری از میگوهای تلف شده 8/76% بوده است. ضایعات میکروسکوپیک ایجاد شده در میگوهای بیمار آلوده به V.harveyi در بافت هپاتوپانکراس شامل نکروز و جدا شدن سلول های پوششی هپاتوپانکراسی، بهم ریختن ساختمان ستاره ای شکل توبول ها، حضور ریزه بافت در توبول ها و در موارد نادر تجمع ملانین در اطراف سلول های نکروز شده بوده است. در بافت روده میگوهای آلوده به V.harveyi در 28% موارد نکروز موضعی لایه سلول های پوششی مشاهده گردید. در صد جمعیتی هموسیت های دانه دار بزرگ (LGC)و نیمه دانه دار (SGC) در میگوهای آلوده به V.harveyi کاهش معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان می دهد در حالی که در صد جمعیتی هموسیتهای بدون دانه کوچک (HC) نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داده است (05/0≥P). نتایج می تواند به تشخیص هیستوپاتولوژیکی بیماری ویبریوزیس میگو کمک بکند.