مقایسه سبک های یادگیری دانشجویان سال اول و سال پنجم رشته پزشکی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی

در یک نظام آموزشی موفق، سبک یادگیری دانشجویان به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی همواره مورد توجه قرار می گیرد. با شناسایی سبک یادگیری، هم روش تدریس مناسب تر توسط اساتید و هم روش یادگیری صحیح تر توسط فراگیران اتخاذ می شود. این پژوهش با هدف تعیین سبک یادگیری دانشجویان پزشکی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی صورت گرفت.
در این مطالعه توصیفی– تحلیلی دانشجویان سال اول و پنجم رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، با پاسخ به پرسش نامه استاندارد کلب، شرکت کردند. میانگین کل دروس نظری و عملی کلیه دانشجویان و نمره آزمون پیش کارورزی و آسکی پایان دوره کارآموزی دانشجویان سال پنجم به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد.
بیشترین سبک های یادگیری در دانشجویان سال اول به ترتیب، همگرا (3/50 درصد) و جذب کننده (6/36 درصد)، و در دانشجویان سال پنجم، همگرا (69 درصد) و انطباق یابنده (7/16 درصد) بودند. بین سبک یادگیری دو گروه دانشجویان، اختلاف معنی داری یافت شد (0001/0=P)، به طوری که در دانشجویان سال پنجم، سبک همگرا و انطباق یابنده بیش از دانشجویان سال اول و در مورد سبک جذب کننده و واگرا، نتیجه بالعکس بود. بین سبک یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری یافت نشد.
با توجه به این که سبک یادگیری غالب در کلیه دانشجویان همگرا می باشد و بهترین محیط های یادگیری در این افراد، استفاده از شبیه سازی ها، تکالیف آزمایشگاهی و یادگیری بر پایه حل مسئله می باشد، لذا شایسته است برنامه ریزان آموزشی، چنین محیط هایی را بیشتر فراهم سازند.