مربی مؤثر: نگاهی عمیق به تجربیات و دیدگاه های دانشجویان و مربیان

در محیط بالینی که دانشجویان روش های عملی حرفه خود را می آموزند و به نقش ها و مسؤولیت های آینده حرفه خود آگاهی می یابند برای ساختن جوی مناسب جهت یادگیری و اطمینان یافتن از این تبحر و سازماندهی به روند یادگیری در محیط بالینی، وجود معلم بالینی توانمند و اثربخش، حیاتی است. هدف از این پژوهش تبیین ویژگی های یک مربی بالینی اثربخش از دیدگاه مربیان و دانشجویان پرستاری و مامایی بوده است.
در این تحقیق «کیفی پدیدارشناسی» نمونه پژوهش 30 دانشجو و 8 مربی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گرگان بودند که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختار، متعامل و عمیق بود و داده ها مطابق روش کلایزی تحلیل شدند.
تحلیل دست نوشته ها سه مضمون عمده مشترک بین دانشجویان و مربیان در خصوص ویژگی های مربی بالینی کارا شامل «توانمندی علمی و عملی، توانمندی مدیریت آموزشی و اخلاق حسنه» را آشکار ساخت. شرکت کنندگان طیف وسیعی از عوامل بازدارنده مؤثر بودن مربی و مؤثر بودن یادگیری بالینی را ذکر کردند ناکافی بودن امکانات و فرسوده بودن مراکز آموزشی، حاکم بودن جو پزشک سالاری بر مراکز آموزشی، بی علاقگی دانشجویان پرستاری به رشته خود از مهم ترین این موارد بوده اند.
داده ها حاکی از آن است که برای ارتقاء موقعیت های آموزشی بالینی نیاز است تا به طور سیستماتیک چاره اندیشی و اجرا شود. افزایش مهارت های بالینی و نظری مربیان می بایست با اصلاحات فیزیکی، ساختاری و کیفی مراکز آموزشی توام گردد.