اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع 2

دیابت شیرین (ملیتوس) یکی از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است که کنترل دقیق آن به منظور جلوگیری از بروز جدی مهم است. هلیکوباکترپیلوری نیز از شایع ترین عفونت های باکتریایی مزمن در دنیا است و در بعضی از مطالعه ها، بیماران آلوده به عفونت هلیکوباکترپیلوری نیازمند دوزهای بالاتر انسولین بوده و حتی سطح سرمی بالاتر ((HbA1c نسبت به بیماران غیرآلوده به عفونت داشتند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر درمان عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری بر کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.

بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس که آزمون تنفسی اوره آز مثبت داشتند، به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه مورد که از نظر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری درمان می شدند و گروه دوم به عنوان کرده شاهد پیگیری شدند. در تمام بیماران HbA1c و FBS در شروع مطالعه و سه ماه بعد کنترل شد.

19 بیمار در گروه مورد و 22 بیمار در گروه شاهد به طور کامل بررسی شدند. کاهش متوسط HbA1c و FBS در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.

در مطالعه ی حاضر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، نقشی در کنترل کوتاه مدت بیماری نداشت. شاید انجام مطالعه های جدید با تعداد نمونه ی بیشتر و پیگیری طولانی مدت و اجتناب از متغیرهای مخدوش کننده که بر افزایش قندخون اثر دارند، بتواند نقش هلیکوباکترپیلوری را در کنترل دیابت بهتر نشان دهد.